yaralayan ve bunu yaralamak için değil içinin nefasetinden yapan kırıcı insandır. laf sokarken gülebilir hatta, bunun minik bir şaka olduğunu bile düşünebilir. laf soktuğu kişinin karşısında ona gülümserken kıpkırmızı olan ruhunu görse, içinde boşalan yaşların derinliğini bilse. o hareketinin günlerce o kişinin zihnini nasıl hüzne bulayacağını bilse yapmaz elbet. yani yapmaz di mi?
Birisi çıkıp hem zekadan hemde ukalalıktan bahsediyorsa bende onda eziklik ararım. Nitelendirilen kişiliğin hakkı vardır ki ahmaklığa zerre kadar tahammülü yoktur. Ahmak olanda hep onun zeki olduğunu bilir ama hep ukala der, yerer geçer.
karsidakini bilerek kirmak isteyen kisidir. laf sokarken kendini alamaz ve cumle basina en az iki kere laf sokma potansiyeline kavusur. sonra da neden kimse beni sevmiyor, kimse beni istemiyor, kimseyle anlasamiyorum diye oturup dusunur. neden acaba?
zekayla ilgisi yoktur bence. kelimelerle oynayabilme yetenegi ve acimasizlik iyi laf sokmak icin gayet yeterlidir kanimca.
kızgındır, kırılmıştır. Bir insan acıtmadan laf sokuyorsa kişinin utanmasına sebebiyet verir. Laf sokan kişi bazı şeyleri açıkca dile getiremeyeceği için birazda sizin düşünmeniz gerekecek. Zahmet olacak ama...
belli bir süre sonra etrafında laf sokacağı insan kalmaz. halbuki çoğunu sevmiştim lan.
sonra esnafa sanatkara sarar.
kendisine laf sokanlara da kızmaz. cevap verebiliyorsa ne ala.
yeri gelince taşı gediğine koyacaksın arkadaş.
