sene 94. lisede okul toplanmış, abuk sabuk bişeyin kutlaması var. biri şarkı söyler biri şiir okur falan, yanımdaki piç arkadaşım da bana bişeyler anlatıyor. elimde kurdelayı tuttur diye iğne vermişler. bende s.kerim kurdelasını diyerek takmamışım. elimde tutuyorum nereme sokacağımı şaşırmışım. piç herif ben elimde bu iğneyi görünce kendi iğnesini çıkardı. bende bu iğneye bakıyorum mal gibi. derken bak şimdi dedi, iğneyi kızın tam popoya bi sapladı.
sonrası tam bir buçuk saniye de gelişti. kız çığlık attı, piç elindekini sakladı, ben şaşkın bi şekilde elimde iğne ile dururken kız önce iğneye sonra bana baktı ve. burası 1sn.
iki gün önce merasimde bu kıza liseler arası karate şampiyonasında aldığı madalya için takdir ve teşekkür konuşması yapılmıştı. burası 0.2 sn
çaaat. burası da aslında 1sn falan da 0.3 diyerek durumu abartmıyorum.
kız bir çaktı ki tokatı içimden şükrettim tek tokatla kurtuldum diye. kalıplı da bişey. adamın gözünden yaş getirir yemin ederim.
sonra tabi estim gürledim. bağırdım kıza noluyo lan ne vuruyosun derken nefret ettiğim coğrafyacı kadın geldi olayı anlattım.
Abaza user ve yazar arkadaşlarımızın sözlükten tam olarak alamadıkları tepkiler reel olarak kemiklerine kadar hissetmesi hadisesi olarak tanımlanabilir.
Yanlış hatırlamıyorsam yaklaşık 2 yıl önce istanbul'daki bir sahil şeridinde (mekan ve zamanı tam olarak hatırlayamadım şimdi) bir kıza laf atan dört ergen ve abaza güruh hayata yeni bir bakış açısı ile bakmaya başlamışlardı.
Lafı atan kişi için her şeyi yeniden gözden geçirmek için bulunmaz fırsattır. Ne hoş tesadüftür o öyle. Kişi kendi kendine şu şekillerde konuşabilir:
+ "Demek ki ne yapmayacak mışım? Sokaktaki kızlara laf atmayacak mışım, yakışıyor mu hiç bana?" diyorsa, o kişi insanlık için küçük, kendisi için büyük bir adım atmıştır.
+ "Zaten kara kuşak kız denk gelme şansı yüzde birden bile azdı. Bu seferlik çok şanssızdım ama bir daha ki sefere inşallah." diyorsa nato kafa nato mermerdir.
