Yan tiersen'in efsane müziğidir. Ne zaman gözümü kapatıp bu müziği dinlesem sanki düşler ülkesine gidiyorum. Tam bir terapi gibi geliyor bana. Çok başarılı.
önce çıkışa geçip sonra birden yön değiştiren ezgileriyle insana önce umudu sonra da hüznü aşılayan şaheser. piyano versiyonu şarkı boyunca gözlerinizi bir yere dikip hiç ayırmadan boş boş bakmanıza sebebiyet verir.
bunu seven şunu da sevebilir. (bkz: erik satie - gnossienne no.1)
maalesef orta malı olmuş muhteşem eserdir. bir sunu mu hazırlandı, müzik gereken herhangi bir şey mi yapıldı ekseriyetle bu eser kullanılır. buna rağmen nasıl bir eserse bıkmadan, sıkılmadan dinlemeye devam edersin.
orkestra versiyonu burun farkıyla önde olan yann tiersene tapma isteği uyandıran bir eserdir. hele bir de kışın erken inen akşamlarda kulaklığınızı takıp şehrin en kalabalık caddelerinde aheste aheste dolaşırsanız kendinizi bir masalda sanmamanız imkansızdır.
amelie filminin soundtrackleri arasındaki en güzel şarkı. her versionu güzel. piano versiyonu da orkestra versiyonu da... ilk duyduğum gün çok mutlu olmuştum mükemmel bi şarkıyı daha müzik literatürüme kattığım için. iyi ki yapılmış, en iyi antidepresanım. tüylerim diken diken oldu.
bu şaheserin üç versiyonu vardır albümde; piano ve orkestra versiyonu orjinalinden çok daha güzeldir. C'était ici albümünün birinci cd sinde canlı olarak çalınmış hali vardır ayrıca.
(bkz: Le Moulin)
(bkz: Comptine d'un autre été)
