bir dario argento filmi. yönetmenin dillere destan kızı asia argento başrolde bu psikosomatik sendromdan muzdarip bir dedektifi canlandırıyor. anna' nın(abkz: asia argento) tecavüz sahneleri ise gerçekten çarpıcı bir görsellik ve çiğlikle işlenmiş. izlerken rahatsız oluyorsunuz. bir de bu sahneleri çekenin babası olduğu düşünülürse olay ilginç bir boyut kazanıyor.(bu alanda en başarılı örnekler için (bkz: virgin spring) (bkz: cannibal holocaust))
filmin ritmi fena değil fakat ortalarından sonra finale ilişkin keskin ipuçları veriyor. yani sürpriz bir final beklemeyin. bir kaç sahnede(hap içme sahnesi gibi) dönemin teknik şartları altında kotarılmaya çalışılmış ama bugün biraz eğreti geliyor tabi.
filmin sonu ise yinede başarılı bence. ''boyalı kuş'' varyasyonu diyebiliriz.
sırf asia argento gibi arıza bir hatunun nevroz anları için bile izlenir. bir diğeri için; (bkz: juliette lewis)
