truffaut nun yarı belgesel, yarı kurmaca, film çekim aşamalarını ve kendi yapım biçemini anlattığı 73 yapımı güzel filmi. en başındaki gerçeklik algısının kırılması, avrupa film ekolü ile hollywood sentetikliği arasındaki farkı hem filmin içinde hem de adında barındırması, duyma kaybı olan bir yönetmeni canlandırarak bir yönetmenin tamamen görsel kodlara tutkun ve etraftaki yararsız gürültülere kapalı olması gerektiğini sunuşu, alphonse karakterinin karşı cins düşkünlüğünün bir çocuk masumiyetinde kazanma-kaybetme kodlarında verilişi ve daha hatırlayamadığım pek çok içeriği ile oldukça güzel bir film. truffaut dan beklenilecek bir film. ama kurmacalarını daha çok severim tabi. bir de böyle yarı gerçek bir eksende olunca yorumlamakta zorlanıyorum biraz. o yüzden spoiler falan yok. gerek de yok.
