sene 2009'du.
Alsancak tömer'de akşamüstü kurstan çıkıp karşısındaki kitapsana, o zamanki adıyla iletişim'e (inkilap mıydı yoksa) geçmiştim, kitap karıştırırken bir yandan da bu çalıyordu.. Oradaki değişik gürünümlü elemana bu kadın kim diye sormuştum.. hatta iki kez sormuştum da
ne dediğini de anlayamamıştım bir türlü.
Sonra şarkıdan kelimeler seçip evde internetten araya araya bulmuştum..
gözünü kapat! bir virane gece kulübünde, loş ışıklar altında hayal et dünyanı. parlak kırmızı rujlu dudaklarıyla ve aynı ton kıyafetiyle; bukle bukle ve siyah saçlı esmer ispanyol mahalle güzeli abla geldi. çirkinsin! ancak kafan da bir o kadar güzel! yanına oturdu şimdi.. sohbet ve aynı ritimle eşlik et güzel ablaya. buika söylesin güzel abla sussun.. sadece onu seyret veya!
çok güzeldir bu şarkı ama bu mıçtımının emrah kılıklı guizasından sonra soğudum bu ispanyol ablalardan da ispanyolların kendilerinde. itiraf et sende soğudun şimdi hacu.
sözleriyle, melodisiyle ve (bkz: concha buika)'nın muhteşem sesiyle; size dünya üzerinde bambaşka bir tat keşfetmişsiniz hissi veren (bkz: nina de fuego) albümünün çıkış parçası.
türkçe sözleri aşağıdaki gibidir.
-türkçe başla-
çingene, sahte para gibi olasın
elden ele geçip kimsede kalmayan
elden ele geçip kimsede kalmayan
adam kollarını çaprazladı
ki ölümü kendi elinden olmasın
gözlerini kapattı
ki ağlamasın
zayıf olmaktan korktu
ve onu bağışlamaktan
ve kapıları ardına kadar savurup açtı
defol git kötü kadın
lanetin başını yesin
umarım bir gün gelir senin de en sevdiğin
sevginin karşılığını ihanetle ödesin
o ince siyah küpeleri öptü
giderken orada bıraktığı
ve o karaçalı saç tutamını
onun için başka bir zaman kesip sakladığı
kadın uzaklaşırken arkasından bakmadı
ne gözyaşı döktü ne uğurladı
sadece kapıyı yarıya kadar kapadı
ki ardından koşmasın
ve tırnaklarını kendi kalbine gömdü!
-son-
ispanyolca sözleri aşağıdaki gibidir.
-ispanyolca başla-
cruzaos los brazos pa' no matarla
cerraos los ojos pa' no llorar,
temió ser débil y perdonarla
y abrió las puertas de par en par.
vete, mujer mala, vete de mi vera,
rueda lo mismito que una maldición,
que un día me permita que el gache que quieras
pague tus quereres, tus quereres pague
con una traición.
gitana, que tú serás como la falsa moneda,
que de mano en mano va y ninguno se la queda,
(bis)
besó los negros zarcillos finos
que allí dejara cuando se fue.
y aquellas trenzas de pelo endrino
que en otro tiempo cortó pa' él.
cuando se marchaba, no intentó ni verla,
ni lanzó un quejio, ni le dijo adiós.
entornó la puerta y, pa' no llamarla,
se clavó las uñas,
se clavó las uñas, en el corazón.
gitana que tú serás como la falsa moneda
que de mano en mano va y ninguno se la queda,
(bis).
que de mano en mano va y ninguno se la queda,
(bis).
-son-
