il y avait au village un aveugle qui jouait sur son violon
Le regard dans les nuages un sourire sur le visage
il jouait tout sonur,nous reprenions la la la la la la ..
Tous les enfants du village étaient là autours de lui le regardant
Sous ses doigts naissaient l'ivresse la chaleur d'une caresse
Sous ses doigts naissaient la pluie et le beau temps
Son violon avait une âme qui s'était levée tout droit jusque au ciel
Dans nos yeux brillaient des larmes
et dans nos curs une flamme qui riait de tous les feux de l'arc-en-ciel
Quand mon cur est à l'orage
quand ma vie est à la rage
je revois le vieil aveugle et son violon
Et les yeux dans les nuages un sourire sur le visage
Köyde umudunu kemanına bağlayan kör bir adam vardı
je m'en vais en fredonnant cette chanson
Bakışı bulutlarda,yüzünde bir gülümseme
Bütün kalbiyle çalıyordu kemanını,la la la la deyip duruyorduk
Köyün bütün çocukları orada kör adamın etrafında kendisine bakıyorlardı
Parmaklarının altından bir okşamanın sıcaklığı,sarhoşluğu doğuyordu
Parmaklarının altından yağmur ve güzel hava beliriyordu
La la la la la la la la la la la la la la la...
Kemanının bir ruhu vardı gökyüzüne kadar dosdoğru dikilen
Gözlerimizde yaşlar belli oluyordu
Ve kalplerimizde gökkuşağının bütün parıltısını umursamayan bir ışıltı
La la la la la la la la la la la la la la la...
Kalbim fırtınalı olduğu zaman
hayatım kasılıp kavrulduğunda
Yaşlı kör adamı ve kemanını gözümde canlandırıyorum
Ve gözlerim bulutlarda yüzümde bir gülümseme
Bu şarkıyı mırıldanarak gidiyorum
La la la la la la la la la la la la la la la ...
