muhtemelen çalıştığı iş, evine çok yakın olmalıdır ki, eve gelince ayaklarını kalorifere dayayıp, üstüne battaniyeyi çektiği için kışı çok seven insandır denilebilir. bütün bunları kışı sevmeyen biri olarak yorumlamadım aslında, kışı bende severim ama severken tereddüt ederim. kışı sevmek için sadece yan gel yat osman, sıcacık evinden çıkılmadığı için seviliyor demek istemedim. birinci öncül de açıkladım. ki o da evcimenlikle bağdaştırabilir. sonuçta işi, okulu vs evine yakın, daha doğrusu yürüme mesafesinde olan insanlar bu avantajı kışın sonuna kadar yaşadıklarına eminim. ayrıca şu da var. kışı seven insan, tembeldir gibi kesin yargı da yanlış bence. çünkü evcimen bir kişi, yazın kavurucu sıcağında da evinde film, cips, kola keyfi yapmak isteyebilir. kışı seven insan kar isteyebilir, dışarı çıkıp o beyazlıkların içinde, eldivenle beresiyle oradan oraya çocuklar gibi de koşturabilir. sabah da kalkar o karda kışta işine de gider yani. konu o da değil galiba. tek bir konu var bence, o da her şeyi kilitler. bu soğukta, kışta allah kimseyi yuvasız, evsiz bırakmasın ve ısınsın deyip, samimi el açmak yeterli sanırım. yoksa yaz'mış, kış'mış hangisi güzelmiş falan hikaye. ömür varsa hepsini görüyoruz zaten.
bünyesi sıcakla arası iyi olmayan insandır. güneş cildini çok yakar ve kışa göre daha fazla hastalığa kapılır. ah ahhhh nerde o iskadinav ülkeleri gibisi *
yaz aylarında türeyen bu insanlar, genelde merkezi sistem ısıtmalı evlerde otururlar. lahana gibi kat kat giyinmek zorunda kalan kombiciler ve soba kovası degiştirme derdi olan kimse sevmez kışı.
