yazdan çok kışı sever bazen insan , insanların soğukluğuna karşın kışın soğukluğunu tercih eder. yazlardan meçhul büyümüştür. etrafına baktığında kimsesi yoktur, yazları sevmez çünkü; insanlar dışarıdadır her gece, o ise kapalı bir kutu gibidir. camdan izler bazen o hiç tatmadığı yaz aşklarını, kışın hayal ettiği arzuladığı kişi yaz olunca da gelmemiştir çünkü.. yazlardan hep kaçmak ister, gitmek ister buralardan, hep kışta kalmak ister.. çünkü biliyordur yazın el ele tutuşup yürüyenlerin birbirlerini tutkulu olduklarını en azından kışın üşüdükleri için el ele sanar aşıkları.. gitmek ister hep kış yolcuğunda kalmak ister bedeni ,senin benim bazen onların da istedigi gibi..
franz schubert in karlı, yağmurlu, soğuk bir havada yolculuk yapma üzerine yazılmış bir şarkısıdır. - winterreise -
genelde yolculuk yapmayı sevmeyen besteci, ruhunun derinliklerine dalarak savrulmakta,aynı zamanda sanal olarak doğayla yakınlık kurmaktadır.
Muhakkak, bir ruh gezginiyle bu yolculuğa çıkılması ve piyanonun bir kış rüzgarı gibi önüne katıp sürüklemesine izin verilmesi gerekiyor. Ancak, baştan ifade etmek gerekir ki, çok hüzünlü bir yolculuk türüdür bu. Donmuş kalmış hayallerin, yaprakları-çiçekleri çoktan dökülmüş, donuk umutların arasında içinize işleyen lied ler eşliğinde ruhunuzu dans ettiriyorsunuz.
Yanaklardan sessizce süzülen gözyaşları bu dansa coşkuyla katılabilir,belirtmek gerekiyor. gezginin bu yolculuğa çıkış nedeninin yalnızca çektiği aşk acısı olmadığını, umutsuzluğun insanı içine çeken evrensel acı olduğunu belirtmek gerekiyor. Gezginin sanrılar içinde yaptığı bu iç yolculuğunun ne kadar sürdüğü bilinmez, ama o yaralarını derinden deşerek sonunda kendini çılgınlığa sürükler.
