cannes film festivalinde altın palmiye ödülü alan şahane bir nuri bilge ceylan filmi.
vizyona ilk girdiğinde gittim bu filme arkadaşımla birlikte. çıktığımızda beynimiz patlamak üzereydi. sonuçta 3.20 dk'lik bir sanat filmi. sıkıcılıklarıyla bilinen sanat filmlerinin aksine bu film izleyiciyi kendinde tutmayı başarıyor. baş karakterler belirli kesimlerin temsilcisi olması sebebiyle her insan kendini bir yere koyabiliyor bu filmde. çekimler de bir o kadar güzeldi ve soundtrack beni benden aldı.
ve arkadaşımla bu film üzerine tam bir hafta konuştuk. ertesi gün (yani dün) filme tekrar gitme kararı aldık. evet aradan sadece bir hafta geçmişti ama ikimizde deli gibi istiyorduk tekrar izlemeyi. ve ne yazık ki yaşadığımız travmatik bir olaydan sonra ikimizinde cebinde para yoktu. düşündük uzun süre. ve sinema müdürü ile konuşmaya karar verdik. evet içimizden geçenleri anlatacaktık ona anlayışlı olmasını ümit ederekten. gittik sinemaya ve çalışan elemanlardan birine müdürle konuşmak istediğimizi söyledik. geldi bülent bey(müdür). ona öğrenci olduğumuzu ve içinde bulunduğumuz durumu anlattık, filme tekrar gelmek istiyoruz fakat hiç paramız yok, izlememize müsade edermisiniz... 'madem bu kadar açık sözlüsünüz ve böyle bir filme tekrar gelmek istiyorsunuz, tabiki arkadaşlar buyrun geçin salonun birine' . ah bülent bey.. çok anlayışlı ve güleryüzlü bir insandı gözlerimizden anladı durumu. ve yine çocuklar gibi sevinerek koştuk salona güzel bir yer bulduk kendimize ortalardan. gözümüzü kırpmadan izledik bir üç buçuk saat daha.
demem o ki aldığı ödülü dibine kadar haketmiş. ama gitmeyenlere tavsiyem, kesinlikle gitmeden önce film incelmesini okuyun ve öyle gidin. bilgisiz izlenmesi durumunda hazmetmesi zor oluyor. veya bizim gibi yapın artık * saygılar...
bir an hiç bitmeyecek ve adamların hayatlarını ölümlerine kadar gösterecek sandığım çok güzel sinema filmi. ödülü sonuna kadar hak ediyor.
görüntü açısından dünyanın en mükemmel filmlerinden diyebilirim, öyle ki eğer sinema dışında izleyecek olursanız sakın düşük çözünürlükte izleme gafletine düşmeyin.
içerik olarak söz etmek gerekirse; yaşama ve insan davranışlarına, ruh hallerine, düşüncelerine açıklık getiren "evet, ya ne güzel yansıtmış" denilen birçok sıradışı ama aslında hayatımızın içinde olan konuyu aktarmış nuri bilge ceylan bize.
film, otel işletmecisi olan eski tiyatrocu aydın ve onun genç karısı etrafında dönüyor. fakat her karakter ayrı ayrı çok güzel işleniyor. öğretmen levent piçine kıl oldum ama.. artizzliğin kime delikanlı!.. insanların hayatlarına burnunu sokan hadsiz girişken...
bir de el öptürme sahnesi çok gücüme gitti, bakamadım bir an. o çocuğa zorla el öptürülmeye çalışılması ve çocuğun insanların önünde küçük düşmesi içime işledi.
son olarak, her karakterin hem iyi hem kötü yanını, hem haklı hem haksız yanını gösteriyor bu sanat yapıtı bize.
Muhtesem muhtesem muhtesem.ironiler,celiskiler,gelgitler,ikiyuzluluk,haklilik,hakdizlik,dogru olanmi iyi olanmi?vesaire vesaire.insan psikolojosini edebiyatta dostoyevski nasil inceliklerine kadar anlatabiliyor karakterleri tanidiginiz hissini verdirebiliyorsa, sinemeda da oyle incelikli aktarmiski nuri bilge ceylan ,tum karakterler cevrenizden birisi sanki adeta bir tokat atip sizi yuzlestiriyor insanoglunun ikiyuzluluguyle.
Birde cok guldum ben bu filmde hayatin icindeki ve hepimizin icinde bulundugumuz alakasiz bir olaydan diyologlar sonucu varilan absurdlukleri oyle guzel aktarmiski.hic yadirgamadim,takvim,tuzluk,divan ortuleri,battaniye,babaanne,diyaloglar.....
Muhtesem muhtesem muhtesem.ironiler,celiskiler,gelgitler,ikiyuzluluk,haklilik,hakdizlik,dogru olanmi iyi olanmi?vesaire vesaire.insan psikolojosini edebiyatta dostoyevski nasil inceliklerine kadar anlatabiliyor karakterleri tanidiginiz hissini verdirebiliyorsa, sinemeda da oyle incelikli aktarmiski nuri bilge ceylan ,tum karakterler cevrenizden birisi sanki adeta bir tokat atip sizi yuzlestiriyor insanoglunun ikiyuzluluguyle.
Birde cok guldum ben bu filmde hayatin icindeki ve hepimizin icinde bulundugumuz alakasiz bir olaydan diyologlar sonucu varilan absurdlukleri oyle guzel aktarmiski.hic yadirgamadim,takvim,tuzluk,divan ortuleri,battaniye,babaanne,diyaloglar.....
türkiye'ye ikinci kez altın palmiye ödülünü getiren nuri bilge ceylan filmi.
nuri bilge'nin sadece 3 maymun filmini izlemiş biri olarak filme gittiğimde neyle karşılaşacağımı az çok biliyordum. 3 maymunu pek sevmemiştim belki ailemle izlememin de bunda etkisi vardır. ama kış uykusunu gerçekten beğendim.
oyunculuklar harika. haluk bilginer muazzam oynamış özellikle. diyaloglar alıp başını gitmiş. gerçi uzun diyaloglar bazen sıkabiliyor ama 3 saatlik filmde bunun olması normal.
özellikle kapadokyanın coğrafyasına bayıldım. film kış mevsiminde geçmesine rağmen insanın içini ısıtıyor. filmin çekildiği ortamlar iyi seçilmiş.
anadolu insanı çok güzel yansıtılmış. her gün gördüğümüz insanları filmde izlemek ve etkilenmek garibime gitmedi değil. zaten yönetmenin yapmaya çalıştığı da bence bu. bizi anlatan bu filmin uluslararası çapta ödül alması gerçekten gurur verici. kesinlikle izlenmesi ve desteklenmesi gereken film. emeği geçenlerin eline sağlık.
Üzerinde düşünülmesi gereken bir film Kış Uykusu yani izle-geç tarzında filmlerden biri değil zaten izlediğim hiçbir Nuri Bilge filmi izle-geç tarzı bir film değildi.Ben bu filmden önce Nuri Bilge Ceylan'ın üç filmini izlemiştim (Uzak,Üç Maymun,Bir Zamanlar Anadolu'da) yani demek istediğim adamın tarzına alışkındım ve yine ağır bir filmle karşılaşacağımı biliyordum fakat öyle olmadı işte,film düşündüğümün aksine 3 saat 15 dakika boyunca hiç sıkmadı,diğer filmlerinde sadece Uzak'ta biraz sıkılmıştım ama bu film hem ağır bir konusu hem de uzun bir süresi olmasın rağmen izleyeni pek sıkmıyor çünkü film diyalogla başlıyor diyalogla devam ediyor ve bitiyor,hep diyalog,aslında Nuri Bilge'nin pek filmlerinde olmaz bu kadar diyalog bu açıdan da Nuri Bilge sinemasının en farklı filmi denilebilir.Film neyi anlatıyor deseler birçok farklı cevap verebilirim çünkü filmde birçok karakterin kişiliklerini izliyoruz bazı karakterleri acıyoruz bazı karakterlere sinir oluyoruz ama sonuç olarak bu karakterlerin gerçekten de var olabileceği gerçeğiyle karşılaşıyoruz çünkü film adeta gerçek bir hayattan kesit.izlediğim Nuri Bilge filmleri arasında içerik olarak en beğendiğim film Kış Uykusu diyebilirim ama teknik detaylar bakımından (renkler,çekimler vs.) en iyisi Kış Uykusu diyemem sanki Bir Zamanlar Anadolu'da teknik bakımdan daha iyiydi.Felsefi bir film, bunu karakterlerin diyaloglarından da anlayabilirsiniz özellikle Haluk Bilginer ile Demet Akbağ'nın diyalogları oldukça etkileyici.Haluk Bilginer'in karakteri zaman zaman sinir bozucu zaman zaman da acıdığımız bir karakter,film aslında onun burjuvazi hareketlerini ve küçük burjuva hayatını anlatıyor,ayrıca filmde genel olarak karakterlerin çıkarcı ve filmdeki küçük çocuk hariç herkesin de iki yüzlü kişiler olduğunu görüyoruz.Oyunculuk bakımından filmdeki herkes başarılı ama benim en beğendiğim isim Serhat Kılıç oldu çünkü karakterini gerçekten de çok doğal bir şekilde yansıtmış.Film her ne kadar ciddi bir film olsa bile zaman zaman kısa mizahi sahneler de var.Açıkçası hakkında çok yazılıp çizilebilecek bir film çünkü derin ve katmanlı bir film ama spoiler vermemek adına fazla filmin içeriğine girmekte istemiyorum.Benim filmde iki beğenmediğim unsur vardı biri o etkileyici müziğin gereksiz ve kötü yerlerde kullanımı ve çekimlerin beni pek tatmin etmemiş olması ben daha etkileyici çekimler beklerdim,zaten bence bu film daha çok içeriğiyle öne çıkan bir yapım.Artık bizim de "avrupa sineması" denilince gururlanabileceğimiz bir yönetmenimizin olması güzel bir şey.Son olarak ben filmi kesinlikle beğendim; derin,kafa yorulması ve üzerinde düşünülmesi gereken bir film Kış Uykusu,evde değil sinemada bu filmi tecrübe etmenizi tavsiye ederim.
nuri bilge ceylan'ın ödülünü sonuna kadar hak eden şahane filmi.
filme gitmeden önce ödül aldığını biliyordum ama seçme sebebim ödülü değil oyuncularıydı. haluk bilginer ve demet akbağı duyunca akan sular duruyor bende. zaten nejat işleri de özlemişiz.
oyunculuklar çok doğaldı, hayatlar çok gerçekti. insanı tamamiyle düşünmeye itiyor. yani filmde bir olayın patlak vermesinin, çeşitli aksiyonların gayet gereksiz olduğunu anlıyor insan. hafif piyano müziği eşliğinde arkada manzarayla ne zaman birini düşünürken gösterseler o sahneler birçok aksiyon sahnesine bin basıyor benim film zevkime göre.
filmde tek takıldığım nokta ise atın suda can çekiştiği sahnelerdi. pek dikkat çekmedi sanırım ama bir film için bir hayvana öyle eziyet edilmesi bana dokunuyor.
Sanat filmi sevenleri oldukça tatmin eden bir yapım olmuş. Koskoca salonda tek başıma izledim ve üç küsür saat nasıl geçti anlamadım. Her şey o kadar yerli yerindeyi ki. Kar yağarken çekilen sahnelerdeki kar taneleri bile yerli yerinde oynuyordu o derece. Uzun diyaloglar zerre sıkmadı ağızlarından çıkacak bir sonraki lafı pürdikkat bekledim.demet akbağ'ı normalde hiç sevmem ama öyle bir oynamışki o abla kakterini sanki başka hiçbir sey olamazmış da dünyaya ancak "necla" olarak gönderilebilirmiş gibiydi. Haluk? Yine bildiğimiz haluk adam oynuyo nereye koysan oynuyo bu amk herifi. Melisa'cığım valla kusua bakma en kötü sen oynamışsın. Nadir sarıbacak deseniz zaten "duble" karekterinden beri içme sokasım var adamı yine güzeldi o da. Nejat işler de sanki filmde bi isim söleni yaratmak istenmişte onun için ordaymış gibiydi o olmasa da başka biri olsaydı beni rahatsız etmezdi açıkcası. Hayır bi ara götüm bile uyuşmadı değil ama değdi yani bide evde ayaklarımı uzatıp rahat rahat izleyeceğim birkac kez.
haluk bilginer'in bir kere daha kendini gösterdiği, müthiş film. ımdb'de 1. gelmeli kesinlikle şu ana kadarki izlediğim en iyi filmdi. izleyecek olanlar dikkat etsin film yaklaşık 3,5 saat kadar sürüyor ona göre...
nuri bilge ceylan'ın ustalık eserleri serisinin son parçası olmakla beraber, nuri bilge'nin kendi çıtasını her seferinde yükselttiğini gözlemlemek mümkün. bir sonraki sefer o tepedeki çıtayı nasıl aşar, ne yapar bilmiyorum ama kış uykusu tepe noktasıdır.
bir de ek olarak, hiç bir çözünürlük, hiç bir ekran sinemayı vermeyeceği için mutlaka sinemada izlenmesi gerekmektedir.
atları bile oyuncu yapmış filmdir. izlemeden önce pek araştırmamıştım ama zaten izlerken filmin buram buram çehov koktuğunu anlıyorsunuz. henüz anlamlandıramadığım bir kaç nokta var ama filmi tekrar izlememe sebep olacaklarından o noktaların üzerine pek gitmiyorum. tekrar izlediğimde daha da uzun düşüneceğim. 3,5 saat sürdüğünü saate bakmadan anlayamayacağınız filmdir de aynı zamanda. nuri bilge ceylan'ın perspektifinden haluk bilginer izlemenin keyfi de ayrı bir güzellik tabii.
Yazmicam dedim kendi kendime ama bugun sema kaygusuzun film hakkindaki yazisini okuyunca yazmadan duramadim acikcasi. Evet cok guzel bir yazi ele almis kendisi ama bana fazla sert olmus gibi geldi. Aydinin sahte aydinligindan, neclanin pismanlikla dolu dusuncelerinin iki kisiye yonelmis elestirel tutumla rahatlama calismalarina, nihalin edilgenligini bastirmaya calismasina kadar her seyi cok guzel anlatmis sema kaygusuz. Taa ki son ana kadar. Affet sozcugunun verdigi anlami farkli anlamis iki kisi olana kadar. Bu bireyler kis uykusunda hayatlarina devam ederken aydin bence o affeti kendi durumunun farkina varmadan soyledi. Digerleri de ayni sekilde cunku her ne kadar patolojik iliskiler icinde olsalar da hepsi birer insan ve her insanin hatasi olabilir. Aydin filmde hep soruyo zaten benim hatam ne nihal diye. Gercekten bilmiyor cunku kendi deyimiyle kralliginda mutlu cunku. Nihal bilmiyo ayni sekilde.bilse sadece kocasini suclamaz ceker gider ama o da uyanamiyo kis uykusundan ve necla kendisini doven kocasini hakli gormez. Bu nedenle karakterleri bu kadar suclama taraftari degilim. Gunumuz aydininin hincini bu aydindan cikarmak yalnis bir tutum olur cunku o kadar da suclu goremiyorum. Catismanin dogdugu noktanin karakterleri bu kadar farkli olan insanlarin bir araya gelmesi olarak gordugum filmde hickimseyi suclayamiyorum nedense. Elimdense onlara uzulmekten baska bir sey gelmiyor cunku bizler de bilmeden icinde bulundugumuz binlerce kis uykusundan birindeyizdir belki ya da bilip uyanamadigimiz.
