Soğuk olması. Zaman zaman kar yağması. Karla gelen masumiyet algısı. Kartopu oynamak, kardan adam yapmak. Kestane. Sıcak içecekler. Atkı eldiven kullanmak. Yorganla sıcacık uyumak.
yaz mı gördüm ki bu astana denen yerde kış mevsiminin sevilecek bir yanını bulayım a dostlar. gerçi toz bulutları ve vıcık vıcık çamur olmuyor o iyiydi.
kasım ayında ankarada olacam inşallah ulan gene kış gene kış. bir buçuk yıl kış mı yaşanır.
Gri gökyüzü, pencerelerde uğuldayan rüzgar, bacalardan göyüzüne yükselen kömür kokulu dumanlar, kar yağışı başlangıcındaki ölüm sessizliği, şömide yanan odun alevlerinin duvarlardaki garip yansıması, akşam üstü.
özellikle ankarada o kalın yün yorganın altına girip uyumak sabah 7 de çalan alarmı erteleyip o sıcaklıkta az daha uyumak paha biçilemezdir. uykunun değeri kışın ve gitmeniz gereken bir işiniz varken anlaşılıyor.
