Benim bir kızım var. 19 gün sonra 7 yaşına basıcak.
Annesiyle sadece iyi insan olmasını,iyi evlat olmasını, iyi birey olmasını, iyi vatandaş olmasını kısacası sadece ahlaklı bir birey olması için elimizden gelen tüm imkanlarımızı sunuyoruz.
Kızımızın eğitim sürecinde beklentilerimizi minimize ettik, ister okusun doktor, avukat, uzay mühendisi olsun isterse de gitsin öğretmen, sigortacı(annesi gibi) ya da kendi işini yapsın tüccar olsun.
Ama öncelikle iyi insan olsun.Yalan dolan söylemesin.
Bu arada sosyal yanları da kuvvetli olsun.(bu gözler ne itü, hacettepe mezunu gördü iki kelimeyi bir araya getiremeyen)
Gerisi fasa fiso.
iyilik eninde sonunda kazanacak, biz böyle yaşıyoruz herkese de tavsiye ederiz.
Kalın sağlıcakla.
çok severdim, kraliçe yapardım vs vs diyenler var.
tamam sevinde abartmayın. akıllı, mantıklı yetiştirin.
sonra sizden gördüğü aşırı ilgi ve şımartılmayı kocasından da bekliyor. bulamayınca yuvalar dağılıyor.
her konuda orta yol en iyisidir.
Güzelce saçlarını tarar, mis kokular sürerdim.
Ellerinden tutar hiç bırakmazdım, uyurken bile.
Gözlerini, her gün öperek güne başlardım.
Umut olur, yol olur, arkadaş olurdum ona.
Annesinin neye içi cız ettiyse, asla yaşamaması için elimden geleni yapardım.
ona iyi bir aile ortamı ve gelecekte onu maddi-manevi desteklediğim bir hayat sunarım. bu destek illaki maddi olmak zorunda değil, belki gelecekte çok büyük bir kriz içerisinde de olabilirim. geleceği bilemeyiz. ama ne olursa olsun arkasında ailesi olduğunu her zaman hissetmesi için elimden geleni yaparım. bazen maddi olarak ne kadar kısıtlı olursak olalım manevi küçük bir destek bile bir çocuğu hayata bağlar.
bu konularda ne kız çocuğuma, ne de bir erkek çocuğum olursa ona çifte standart uygulamam. ikisi de eşittir. ne basmakalıp bir şekilde erkek daha az desteği hak eder, ne de kız daha çok desteği. eğer durumlar birisine daha çok, birisine daha az destek vermeyi gerektirirse ancak öyle olabilir. maddi konuda olabilir mesela. birisi kendi ayakları üzerinde durabilirken diğeri daha çok sorun yaşıyorsa, ona daha fazla maddi destek verebilirim. manevi desteğimi kırpmak için bir sebep yok. çocuklarım bana iyi davrandığı sürece her zaman onlara verecek kadar bir maneviyatım vardır.
bu arada çocuğum "olması" derken evlat mı edinirim yoksa taşıyıcı anneyle çocuk sahibi mi olurum emin değilim. Evlatlık edinmek daha insani ve doğaya daha yararlı gibi geliyor. sonuçta daha az karbon ayak izi falan filan. Ama ilk önce bir evleneyim sonra düşünürüz. gelecekte bu girdiye uydum mu onu da görürüz.
