imamhatipe gönderdiği kızının okul çıkışı fethipaşa korusunda dişlerini fırçalayıp, vidanjör lakaplı çocuklarla takılmasından haberi olmayan babayla aydı dramdır.
yada imanlı bir adam olsun diye yurda verdiği oğlunun pensilvanyanın dümen suyuna giden, yat deyince yatan, kalk deyince kalkan, saldır deyince saldıran, robota dönüşmüş bir ibneden farksız olduğunu bilmeyen babayla aynı dramdır.
çelişkilerde olan ebeveyndir.
"gitsin gizli gizlimi yapsın?" diye kendini savunur.
evet. gitsin gizli gizli yapsın. bilecende ne olacak? işsiz güçsüz , lise önü piçlerinden biriyse ne yapacaksın? kızına "ayrıl beğenmedim" diyince "tamam babişko" mu diyecek? babayı!. gider gizlice görüşür. sende onca trip yapıp kendini sıkıntıya soktuğunla kalırsın.
kızının tokmakçısının kendi evinde yaşayan bireylerden biri olduğunu anlayan yobaz babadan şanslıdır. net. he elin oğlu sikeceğine amcaoğlu siksin diyorsan ayrı.
bok mu var tanıştırılır yani.. ne de olsa 3 gün sonra başkasını getirecek "ahanda yeni tokmakçı" diyerekten.. en temizi kendini alacak birini bulana kadar ebeveynlerden uzak durmak ve tutmak..
filmlere konu olacak cinsten. bu insanlara gerçekten çok üzülüyorum. tamam, evin babası o kadar rahat değil, biliyorum ama modernizmin doruklarına ulaşmak isteyen bir aile(güç gösterisi niyetine sırf) var ve bu drama öyle böyle katlanmak zorundalar.
sanırım biraz ağzımı bozacağım. demedi deme ibrahim..
"kızının tokmakçısı" gibi bir tamlama kullanan beyinsizlerin trollüklerine yağ sürmek istemiyorum ama mallığın da sınırı olur yahu. tokmakçılıksa eğer söz konusu durum, babanın her yüzüne baktığında dramın kralını yaşamalısın. düşün bi', baban tokmaklamış sen olmuşsun. vallahi vicdan azabı.
