Belki de elin oğluna binbir mutlulukla varan kızın hiç tahmin edemeyecegi boyutlarda bir yürek acısıdır...
Ben henüz evlenmedim. Baba olmadım ama babalık duygularını az çok sezebiliyorum, duyuyorum içimde. Kız çocuklarına farklı bir sempatim sevgim vardır. Çocuklara veya hiçkimseye çok yakın ilgi ve sevgi gösteremesem de içimden fazlasıyla severim insanları.
Hal böyleyken ileride biz kızım olsa ve o büyüse evlenecek çağa gelse herhalde çok gariplenirim...
Ne biliyim... zor işler bu işler.. hepimiz yasayacagiz...
Umarım kizlarimiz evlendikten sonra da bize yakın olmaya devam ederler...
