mülkün adaletin temeli olduğu yerde, bu da olağan hale gelen durumlardandır. tohumunu ben attım, istediğimi yaparım düşüncesine sahip mahlukatın şerefsizliğinin belgesidir.
tabi savcıyı da selamlarız bu "uygun" kararından dolayı, sanırım bir gün benim de başıma gelir hele serbest bırakayım diye düşündü.
Ne yazık ki bunun gibi örnekler insanları suçtan ürkütmek, korkutmak yerine teşvik edici oluyor. Soruyorum herkeze bu mudur adalet?!?! O zaman.
(bkz: Böyle adaletin içine sıçayım)
