anneleri sadece kızdırdığımız vakit duyduğumuz cümleler ve kelimelerdir.
onun dışında hiç kimseden ve hiç bir zaman duymayız. hatta öylesine özdeşleşir ki annemizle, ondan uzak olduğumuz vakit bir şekilde duyduğumuzda sanki bir sevgi sözcüğü duymuşcasına mutlu oluruz.
bir annenın yeni aldıgı krıstal takımını iki kardeş salonda minderlerle futbol oynarken kırdıgında yapa bildikleri takşey
iki avucuda yukarı gelecek sekilde ellerini birbirine vurarak alt dudaklarını ıssırmakk ve acayıp bır ses çıkartmakarından "daha ilk taksidini ödedim bunlarınallahh sizi nasıl bıliyosa öyle yapsın
-oğlum sabahtan beri bişeylere yazıyosun ne bu ya?
+anne sözlüğe yazar oldum...
-iyi bok yedin.yüzünü göremiyoruz.
+ama anne bak benim entrylerim şukela alıyo.millet beyeniyo.*
-ne entirisiii oğlum hadi yemek hazır.
+...
-...
