aslında o kadar güzel bir anlam ifade eder ki 'canım' kelimesi.. ben taa ki şunu görene kadar; **
tek başıma bir kafede oturmuştum o gün. karnım hayvan gibi açtı. bu aralar depresyonda olmuş olabilirdim çünkü durmadan çikolata kemiriyordum,tatlı krizlerine sık sık giriyordum. geçen gece bir turşu kavanozunun dibini bile görmüştüm. anladım ki biraz dışarı çıkıp hava almalıydım. ama hiç bir arkadaşımın yanına gitmekte istemiyordum. gittigim kafede kendime kocaman bir pasta dilimi ısmarladım. derken karşı masada oturan 2 kız dikkatimi çekti. birbirlerine canım diyorlardı. hemde her kelimesinin kıçına ekleniyordu bu can'ları.
- ayh canım öyle olmaz ki amaa...
- bak şimdi canım ben sonra dedim ki ona..
- yapılır mı canım bu bana yaaaa...
- olur mu canım öyle şey...
pastam gelmeye yakın telefonum çaldı. arayan beni yanına çagıran bir arkadaşımdı. içmeye davet ediyordu beni. yalnızlıktanda bunalmıştım zaten. gidip bir iki bira içmeli demiştim kendime. 'gelsene canım' dedi. nerdesiniz dedim. 'ya dogadayız canım, biliosun dimi' diye sordu. evet dedim. kim kimsiniz diye sordum. ' napıcaksınız canım yaa gel işte' diyince bu can'lı baş'lı konuşmadan artık işkillenip siktiri çekmek zorunda kalmıştım. çünkü anladıgım bir şey vardı ya da gözüme çarpan, bu canım'lık yapmacık, yüzeysel ve saçmasapan bir samimiyet ifadesi olmuştu. canım diyene yüzüme gülümseyen insanların arkamdan; vay amuagaaooaaam şeklinde konuştuklarını hayal edip, bana bugüne kadar canım diyen herkesin canına okumak istemiştim.
pastam geldi. çok sevindim.karşı masamdaki kızlardan birinin telefonu çaldı. canım diye açtı. can can'a konuştular. telefonu kapadıktan sonra az evvel canısı olan canına, hakaret edip, gereksiz biri işte dedi.. bende birilerinin hem can'ı hem gereksizi miydim? sanırım öyleydim. bu kadar güzel bir kelimenin böylesine anlam yitirmesi dokunuyordu bana. pastamı o sırada - ne ara bitirdigimi bilmiyorum- bitirmişim. kalkıp gitmeye yeltendim. telefonuma bir msj geldi. en yakın arkdşımdandı. 'aga gelsene içek lan' diyordu msjında. bekledigim samimiyeti bulmuştum sonunda. ve açıkcası bana canım dedikten sonra arkamdan tükürenlerin hiçbirini umursamıyordum. ah can-ını sev-dik-ler-im.*
2 çeşit erkeğin ikisine de çekinmeden söylenirse şaşırtıcı tepkiler alınabilir.
1.tip erkek: duymamazlıktan gelmiş gibi yapar ama aslına içten içe çok mutlu olur sevinir. etkilenmiş gibi davranmaz. hitabını biraz daha samimileştirerek cevap verir. ne bileyim siz diyorsa sen der. adıyla hitap etmeye başlar.
2.tip erkek: vereceği cevap kısa ve nettir.
-canını s*kiyim.
herkese "canım", her hitabın sonunda "canım", sinir bozar böyle kızlar. "bana canım demezsen sevinirim" dediğinizde küser hiç konuşmazlar, rahat nefes alırsınız.
kendinde bulduğu kusurlardan dolayı, aşşalık kompleksinden inim inim inleyen bu kızlar, ortamda 20 erkek varsa 20 sinden de ilgi görmek ister. çok iyi bilirler ki o erkeklerin çoğu abazadır ve bu zavallı abazlar "canım" lafını "kız bana kesik" şeklinde yorumlayacak ve kefal gibi atlayacaklardır. o da 20 kişiden ilgi görecek ego orgazmları yaşayacaktır.
