tamam farkındayız, beraber dışarı çıkacağınız her kimse ona hoş ve güzel görünmek için bu çaba (en azından belli bir kısmı) ancak bilinmez dakikalarca uzayan, uzadıkça erkek cinsinin ömründen ömür çalan süreçtir. bu süreç tamamlanıpta o kilit soru sorulunca çoğu erkek dakikalardır beklemenin vermiş olduğu ızdırapla samimi görüşlerini bildirmekten imtina ile kaçınır. soru: hayatım nasıl olmuşum?
ben yine de bu bekleyip bekleyip sıkılan, sıkıntısınıda muhatabından çıkaranlardan olmayacaktım ama yaklaşık bir saati aşan bu hazırlanma evresinden sonra çok beklettim mi diye sorarak, yüzüne bekliceksin tabii ki işin ne, istersem bir saat, istersem üç saat bekliceksin afişi asılmışçasına gözlerime bakmasaydın keşke. sen misin o müstehzi gülüşün farkedilmesinden çekinmeyen. bodoslama daldım.
- hayatım nasıl olmuşum?
+ hazır mısın, artık çıkabilir miyiz?
- hazırım, şu küpelerimide takayım. sen soruma cevap ver makyajım nasıl olmuş?
+ sen makyaj malzemeleri ticareti işine mi girdin allasen, ne bu hal boya küpüne düşmüş gibi?
- ahahahaa, yani güzel olmuş.
+ (niye bozulmadı lan bu)* hıı evet, güzel olmuş.
- peki kıyafetim nasıl, hiç bişi söylemedin, kaç saattir senin için hazırlanıyorum.
+ gerçek fikri mi bilmek ister misin?
- tabii ki, beğendin mi? söyle hadi.
+ yavrum aynen ikinci dünya savaşını anlatan fransız belgesellerindeki ucuz fahişeler gibi görünüyosun. bir de jartiyer giyseydin ya, tam olurdu.
- neeee! ahahaaa, canım yerim ben seni, sen istersen giyerim tabii. muucckksss. ee hadi çıkalım, gecikiyoruz.
+ ee tamam sen önden yürü canım. (lan bu nasıl algı, nasıl tepki. muckkss ne lann, geç kalıyormuşuz bak bak. ben istersem giyermiş mi? gerçi giyer giyer lan, o yar benim kime ne?) *
