kadın erkek ilişkilerinde dengeyi sağlamak çok zorudur.
bu denge için öncelikle iki partnerin de belli konularda kendini geliştirmiş olması,
kişiliklerinin oturmuş olması, farkındalık gözeneklerinin sonuna kadar açık olması gerekir.
bu farkındalık meselesinin en önemli ayağını kompleksli davranışlar oluşturur.
efendim;
erkeğin hayat tecrübesi varsa ve bu konuda da daha bilgiliyse onunla inatlaşıp, sidik yarıştırmak...
arkadaş ortamına girmeden önce, erkeğine; beni yücelt, bana iltifat et isteklerinde bulunmak.
-kimi kızların- ben yumruğunu masaya vuran erkek istiyorum, beni yönlendirebilecek biri olmalı, pısırık olmamalı, ortamda beni temsil etmeli, bilgili olmalı diyerek, sonra da genelde planı proğramı yapan adamı kıskanıp saçma sapan tavırlar içerisine girmek..."ama hep senin dediğini yapıyoruz" diye serzenişte bulunmak...
bilmediği bir konuyu biliyormuş gibi yapmak...
adamın yanında sürekli altta kalmama savaşı verip, olayları değerlendirirken kendisiyle kıyas yapmak, yüzüne iltifat etmeyi bilmemek,
fakat kendi kız arkadaşlarıyla özel sohbetlerinde sürekli erkeğinin yetenklerinden, bilgisinden, yaptıklarından konuşmak; bunun havasını atmak...
senin arkadaşın olan ama onun tanımadığı bir kız. kendisi de kilolu olduğunu bildiği halde, senin kilolu demen. bu elbise/makyaj sana hiç yakışmamış demen.
bunlar kompleksten de öte, uzun bir süre çene yapmalarına da neden olur.
