özellikle facebook'ta birbirlerinin duvarlarına aşırı teşekkür içeren mesajlar yazmalarıyla dikkatimi çeken durum. ah canım aşkım o senin güzelliğin, sen benim bitanecik minnoşumsun, özledim delicesine mutlaka görüşelim. arkadaş kandil kutlarkende böyle, doğum günü kutlarkende. teşekkür edip geçsene insanı fantazilere sürüklüyorsunuz. erkeklik ne güzel böyle durumlarda eyvallah diyip geçiyorsun.
aynı zamanda birbirlerinin kuyusunu kazarlar, dedikodusunu yaparlar, kıskanırlar, çekemezler. bu kadar entrikaya rağmen nasıl arkadaş kalıyorlar şaşırıyorum. aslında arkasından g*te bak kocaman dediği arkadaşının ertesi gün yüzüne gülümseyerek bakmak için gerekli geniş miğdeye nasıl sahipler hiç ama hiç anlamıyorum.
