kızlardan nefret etmiyorum ama pek sevdiğim de söylenemez, en azından kendi çevremdekileri.
çoğu birbirine benziyor. adam akıllı siyaset, ülke sorunları, dış politika, kitaplar, müzik, sanat, spor ve sinema konuşacak kız yok. samimi söylüyorum bak.
tavırları, konuşma tarzları, süslenme biçimleri, egoları(neden bu kadar yüksek onu da bilmiyorum) birbirlerine o kadar benziyor ki...
salt üniversite okumakla da bitmiyor iş. ki bunların en eğitimli kesimi olması gerekir üniversiteli olanları. ama onlar bile o kadar sığ ki bazen cidden çok şaşırıyorum.
belki de sorun benden kaynaklı da olabilir. ya çok fazla beklenti içerisindeyim ya da kendimi çok yukarıdan satıyorum. belki de kendi çizdiğim ego dünyasının zirvelerinde yaşıyorumdur kimbilir. ama bende hiç değilse kendimle övünülecek dolu özellik var. arkadaş ortamında konu bir siyasetten, dış politikadan, dünya sorunlarından açılırsa bilgimi konuştururum, ondan sonra hobilerim ve zevklerim de vardır. spor ve sanatla yakından ilgiliyim. kendime, dış görünüşüme de dikkat ederim, herkesle asla arkadaşlık yapmam, oldukça seçiciyimdir.
bütün bunlara bakarak beklentiyi de yüksek tutuyorum tabi ancak şu ana dek bu denklikte bir kız gerçekten göremedim. belki de vardır bir yerlerde ama bu kız artık kesinlikle misak-ı milli sınırları içerisinde yaşamıyor, buna da inanıyorum.
