öyle manyakları vardır ki, elinde çok ünlü bir markanın poşetinin içine bir kaç parça eşya koyup gezeni bile vardır. allah akıl fikir versin. o poşetin küçük boyunu baban keşke kullansaydı dedirtir size.
bizim çocukluğumzuda, yabancı filmlerde market alışverişinde kese kağıdı verilirdi.
allahım bir özenirdik bir özenirdik.
çünkü bizim bokum gibi poşetlerimiz vardı. hani hiç öyle ''üç beş portakal ve soda'' taşıdığımız kese kağıdımız olmamıştı.
velhasıl bu tutku da ona benzer bir kovalaklık olsa gerek.
ama diyorum ya; çocuktuk biz bunu yaparken.
demek ki neymiş?
büyüyünce geçermiş....
var böyleleri. beden dersine gelir böyle sanırsın alışveriş merkezinden fırlamış, tüm gün özenle korurlar çantalarını, el kaza kırışmasına sebeb olursan seyret cümbüşü.
elinde taşıdığı poşetle nerelereden alış veriş yaptığını herkese göstermekten zevk duyan kızdır. bunu bir halt zanneder. belki de o poşeti başkasından almıştır. bu kızlar genellikle büyük şehirlerin merkezlerinde görünürler.
yurdun her köşesinde görülebilir bu kızlar. yanlarında taşıdıkları poşetler hep bir markaya aittir. biz halı saha ayakkabılarımızı markasız beyaz poşede koyardık. hey gidi.
