aşırı yakışıklı ve havalı olup kızlara göz ucuyla bile bakmamak. diğer yandan, aslında bilinçaltında, beğenilmeme ve reddedilme korkusu yaşayan erkeğin gerçekleştirdiğidir.
üniversitede bir iki kez teklif ettiğim kızların reddetmesi sonucu artık her şeyi zamana bıraktığım güzel bir kız görsem bile kafamı çevirdiğim anlardır. gelen zaten kendisi gelir. her şeyin bir yeri zamanı vardır. kıza fazla yüz verincede şımarıyor zaten, kendini bi şey sanmaya başlıyor. o yüzden ilgilenmemk gerekiyorki içine kurt düşsün, kendini sorgulamaya başlasın.
siz de yapın çok rahatlatıcı oluyor. başı derde sokmaya hiç gerek yok. kafa rahat. *
kızlar genelde kıymetlerini bilmeyen öküzlere yüz verir. bundan öte misal * büyük bir aşktan çıkalı baya oldu; şimdi sırf sevişmek için biriyle birlikte olmak zor geliyor; uygun hatunu bekliyorum. bu gibi durumlarda vuku bulan olaydır "kızlara yüz vermemek" erkeğiz diye reddetme hakkımız yok mu ayrıca? vermeyiz vermeyiz arkadaş!
yapılması gerekendir. çünkü yüz verince bir havalar, bir afralar bir tafralar, bi '' ben vazgeçilmezim'' havaları, böyle bi kendini nimetten saymalar, totonun kalkması v.s çok sinir bozucu oluyor. en iyisi yüz vermeyip, onun da normal bir insan olduğunu, kimsenin vazgeçilmez olmadığını ona bu şekilde anlatmak. galiba en iyi yol bu.
