olay lise 2'ye gittiğim dönemde, okuldan eve giderken cereyan etmiştir. 50'li yaşlarında olduğunu düşündüğüm bir amcaya insanlık(!) gereği yanımdan geçerken başımla selam vermişimdir. adamı arkamda bıraktığım an bana doğru uzanan tek bir cümle hayatı sorgulama sebebim oldu.
+ uf, bacaklara bak! g*tüme kadar girer.
soru: adamın asıl amacı neydi?
adam ne anlatmaya çalışmıştı?
yaraticilikta sinir tanimayan laflardir. sirtimda gitar varken bir gun "cal orhan babadan bi tane " seklinde arkamdan bagiran hiyar, sanirim en baba ornegini olusturuyor. *
beş kız hemen önümde yürümektedir...
karşıdan bağrı acık, topuklarına basarak yürüyen bir homosapiens...
birden durdu, baştan aşağı hatunları bir kesti,
peşine bir daha bir benzerini duyamayacağım bir lafı kızlara fırlattı...
"gızlar birinize goyayım siz artık aranızda paylaştırırsınız..."
