Çünkü düzeltebilecekleri gibi gerizekalıca bir fikre kapılıyorlar. Ve kendilerini mücadeleci ilan ediyorlar. Bir de sevildiklerine inandiysalar dünyayı karşılarına alıyorlar fakat karşı tarafın umurunda olmadığını anlamaları zaman alıyor. Anladıklarındaysa durum hayal kırıklığı.
Sevgiyi, yanlış insanda bulmak...
Her şey bunun altından çıkıyor.
Sevgiye aç olan kızımız, yanlış kişi tarafından seviliyor. Dolayısıyla, zoru seven kızlarımız ortaya çıkıyor. "Kızlar zor olanı seviyorsa, zor olmalıyım." kafasına sahip erkeklerimiz meydanda yerini alıyor ve doğru erkeklerin sayısı azalıyor. Bu durumda da yanlış erkek seçmek şart oluyor.
Gerçek anlamdaki sevgiyi, doğru insanlarda Tatmış olsaydık ortada ne orospu kadın, ne de piç erkek olurdu.
Soruyorum size;
Bu doğru insanlar nerede?
Not: umarım içinizden "burada" diye bağırıyorsunuzdur.
