o duygusallığı açığa çıkaracağı zamanı biliyorsa evet. yani agirbasli olmak kaydıyla sevilir. yoksa her ayrılıkta salya sumuk bir adam görmek istemez kimse karsisinda.
güçlü ve sert duruş her zaman tercihtir.
Kendi adıma konuşayım, pek duygusal bir insan olmadığımdan, duygusal erkeklerden de hoşlanmam. Her zaman mantık ön plandadır benim için. Çok sevebilirim, sevgi dolu cümleler kurabilirim, her konuda desteklerim de, ama hayatımı fani varlıkların üstüne kurmam. Hayatımı paylaştığım insan da bana sadık olmalı, değer vermeli ama beni hayatının merkezine koymamalıdır.
Salya sümük, mıç mıç abartılı sevgi gösterileri, ezik ve ağlak erkek prototipinden nefret ediyorum. hayatta kutsal bir amacı, ülküsü olmayıp da kendini karşı cinse adayan insanların kişiliksiz olduklarını düşünüyorum.
Kişiden kişiye değişir. Ama o şiirler, gül kokulu mektuplar vs. oldukça gereksiz romantiklikten çıkmış yamukluk olmuştur. O romantik diye tabir edilen yaptıklarınız kızların egolarını şişirme yoludur. Net.
"ipne misin olm sen, şiirler romantikler falan. Adam ol ya biraz, erkek ol. Anasını şeetmişsin evin, her yer yaprak çiçek. Kim temizlicek olm buraları?"
