Ses tonu değilde, bulunduğu ortama göre şivesi değişiyor bir arkadaşımın. Kızlarlayken avrupa görmüş bir beyefendi, kahvede biz bizeyken her cümlesi küfürlü şaban dayı.
Dünyadaki en minnoş kalbe sahip erkektir. Sana bir şeyler anlatırken tondan tona değişen sesi ile kalbinin notlarını çalmaya başlar. Her tizleşmede farklı bir hayale dalarsın. Onun o yumuşak sesi kalbini okşar.
Sonra onu hayvani arkadaşlarıyla konuşurken duyunca dersin ki: yüce tanrım kim bu homo sapiens?
öyle bir şey yoktur bence. sadece bazısı şivesiz konuşmaya çalışıyor ya da üslubunu değiştiriyorken dozu ayarlayamayıp sezen cumhur önal'a dönüşüyor. o da haliyle komik oluyor.
Erkekler hoslandiklari karsi cinse hitaben seslerinin en pes tonunu tercih ediyorken, kizlar hoslandiklari karsi cinse yonelik, seslerinin en tiz tonunu kullaniyormus. bu da bir bilgidir dursun
