Bazı öğretmenlerin ne kadar acımasız olabildiğini kanıtlıyor. Genelleme yapmıyorum bakın. Hiç unutmam birinci sınıftayken tahtaya anne yazamadığım için dayak yemiştim. Ortaokulu zengin ve elit denebilecek bir yerde okumuştum. Sınıfta ki ailelerin en kötü mesleği mimarlık falandı. Gariban bir kaç çocuk vardı benim gibi babası garson, annesi merdiven silen vs. Üç sene çok ağır şeyler yaşadık. Hep arka sıralara oturtulduk. Diğerleri konuştuğu zaman uyarı alırdı biz konuştuğumuz zaman öğretmen okulun tenha bir köşesine sıkıştırıp tehdit ederdi. En çok zoruma giden şeylerden biri de yardım düzenlendiği zaman bunu sınıfın ortasında yaparlardı. Utanırdık çocuğuz çünkü. Ebesinin amı gibi habire para toplayıp etkinlik yaparlardı. Biz veremediğimiz için gidemezdik. Sınıfın ortasında para vermeyenlerin isimleri sayılırdı, rencide edilirdi. Birde ders vardı ki teknoloji tasarım diye, allah belasını versin hoca abidik gubidik şeyler isterdi alamazdık annem ağlardı, hocalardan azar yerdim. Yok melodika yok anasının amı. ilerde öğretmen olacaksanız böyle olmayın arkadaşlar. Vicdanlı olun. Öğrencileri sevin, yok ben katlanamam diyorsanız bu kadar ailenin bu kadar insanın hakkına girmeye, psikolojisini bozmaya gerek yok gidin simit satın onurlu yaşayın. Sonuç olarak bu öğretmene gelirsek derhal meslekten men edilmeli ve hiçbir kamu kuruluşunda çalışmasına izin verilmemeli. Mümkünse psikolojik tedavi alması sağlanmalı. Sonra bu kevaşelerle biz uğraşıyoruz.
yetkisini kötüye kullanmak mı, çok daha ağır bir suç işlemedi mi? diğer çocuklar da bir travma yaşadı, farkındaysanız. müdahale edemedikleri utanç verici bir olayı izlemeye, katılmaya zorlandılar. gelişmiş bir ülke olsaydık bütün sınıf travma tedavisi görürdü.
adalet diye bir şey kalmadığı için bu kadını birileri cezalandırmalı. en iyisi meydanda soyup ahaliye çamaşırları temiz mi diye kontrol ettirmek. üzgünüm ama çocuk söz konusu olduğunda böyle.
