bazı kesimlere göre normal bir olay görünüp aslında pek öyle olmayan olaydır. çocuğun özgürlüğünü kısıtlamamak gerekir. eğer kendisi isterse kapanır zaten. çocuk yaşta kapananların çoğu bulduğu her fırsatta açılmaya meyil eder sonra ( düğünlerde; ana-babanın orda olmadığı zamanlar vb. )... bunlara gerek yok açılıyosan açıl kapanıyosan doğru düzgün kapan !!!
türban, baş örtüsü, kara çarfaş ve benzeri islam adetlerinin amacı kadının erkeği tahrik etmesini engellemektir. küçücük kız çocuklarının neyi var ki sizi tahrik edecek? o halde türbana, örtünmeye ne gerek var? ne erectussunuz öyle. 8-9 yaşındaki kız sizi tahrik ediyorsa ve tahrik etmemesi için kapatıyorsanız sorun sizde demektir.
küçük çocukların, küçük çocuk olduğunu unutan yaratıkların yaptığı eylemdir. küçük çocuk oyun oynar, şeker yer ve bu gibi ve benzeri çocukluğunun getirisi olan eylemler yapar. "hadi şunu aşılayalım - hadi bunu aşılayalım" gibi yoz bir zihniyet ancak kendisi gibi herşeye şükürcü yaklaşan, kaderine tapan ve ses çıkarmayan, sorgulamayan, eleştirmeyen ve üretmeyen bir robot yaratır ki, zaten bizde bunların doğmamış ya da doğacak olan çocuklarına üzülmekteyiz.
ağaç yaşken eğilir hesabı olamayacak durumdur. Baba,ana alışsın şimdiden diyerek bunu yapsa da çocuğu zorlayamaz. bunun eğitimle, bilinçlendirmeyle veya da dini imanı aktarmayla hiçbir alakası yoktur. Özendirebilirsin ama zorlayamazsın. zorlama bir eğitim methodu değildir. Sen küçük yaşta kızına nasıl oturup kalkılacağını öğretirsen, eğitirsen o kız zaten büyüyünce türban taksa da takmasa da doğru hareket edecektir. Ama sen eğitemezsen o kızın kafasına küçük yaşta da türban geçirsen türbanlı haliyle onun bunun kucağından kalkmaz ki bugün ülkemizde birçok örneğini görmekteyiz.
kız çocuğuna sen bir seks objesisin daha da fazlası değilsin, ona göre bir tavır takın şimdiden. çünkü yaşama amacın da bu, vazifen de bundan ibaret. büyüyünce en fazla çocuk doğurur ve kocana hizmet edersin daha da kıpırdanma demektir.
zorlanmadan böyle böyle anlatılarak ağaç yaşken kendi rızasıyla eğilirse ne ala... Yoksa çocuğa herhangi bir şeyi zorla kabul ettirmekten farkı yok. ama türbanın geriliğine inanan insan için böyle değildir. Biraz haber izleyin dün türbanlı bir teyze araba kursu açmış öğretmenlik yapıyordu 60 küsür yaşında bir kadın olarak... bu mudur gerilik?
çok kötü bir durumdur ki bizzat ben kuzenimde bu duyguları birebir yaşıyorum. kendisiyle konuştuğum zaman ki daha 13 yaşında, kapanmak istemediğinden bütün arkadaşlarının özgürce dolaştığından, giyinebildiğinden bahsetmektedir. bu konuyu teyzeme yada enişteme aktardığım zaman ters tepki veriyolar. bunun nedeni uzun bir süredir yaşam tarzlarının kuzenimin istediği yaşam tarzıyla çelişmesidir. birde ters açıdan bakalım. türban takmaya zorlayan kişilerin başlarını zorla açtırsak ve 10 sene böyle dolaştırsak acaba neler hissederler. işte asıl kargaşa burda başlıyor.
baskı altında kalan çocuğun kendi ifade edememesi, içine kapanması ilerde yaşayacağı en büyük sıkıntılardandır. çocuk istediği gibi yaşamalı-belli sınırlar içerisinde- istediği gibi giyinmelidir, çünkü daha çocuktur. tabi ki kapalı olmakta bir seçimdir fakat bu seçimi çocuklarını zorla doktor yaptıran zihinler gibi çocuğun başına sürekli kakmaya gerek yoktur.
gereksizdir, saçmadır, aptallıktır, iğrençliktir. bırakın da çocukluğunu yaşasın. arkadaşları saçlarına cicili bicili tokalar takarken bu mini mini kızların tek yapabildiği uzaktan bakıp iç geçirmektir. siz hiç sizin balyajlı saçınıza, giydiğiniz kıyafetlere, taktığınız takılara hüzünle bakan küçük kız çocukları gördünüz mü? ben gördüm. her gün de görüyorum. gerek otobüslerde gerek başka yerde çok var bu şeker kızlardan. kendisi 6 yaşında bile değilken kara çarşaflı annesinin kendini kapatması yüzünden bakar yaşıtlarına ve kendinden büyüklere. özenir içten içe. bütün yol boyunca gözlerini sizden alamaz. hüzünlenir gülümsersiniz. utanır, o da size gülümser. sen zaten dinin gereklerini doğru dürüst anlatırsan çocuğuna o doğru yolu bulacaktır. daha reşit bile olmamışken kapatmak onu sadece soğutur. bırakın da çocuğunuz doğruları da yanlışları da kendi başına bulsun. sizler onun yöneticisi değil rehberi olun.
belki takıyorlar türbanı zorla olsa dahi. ama önemli olan algılayabildikleri. evimin karşısında bulunan camiide verilen kursa giden çocuklar ellerinde kuran başlarında türban çıkıyorlar kurstan koşarak. ve hemen yandaki parka koşup oynamaya başlıyorlar. cinsiyet ayrımı yapmıyorlar. türbanları belki açılmış oluyor. umrunda mı bu onların çocuklara sormak gerek diye düşünüyorum. çocuk her zaman çocuk. bunu değiştirmeye çalışan zihniyeti kınıyorum. ayrıca hani dinde zorlama olmazdı. kendileriyle çelişen insanların hacı hoca diye gezmesi ne kötü. entryme son verirken evimin karşısında oturan hacı amcayı örnek vermeyi istiyorum. her akşam öyle çok bağırıyor ki torunlarına. öyle çok küfür ediyor ki benim bile psikolojim bozuldu diyebilirim. ve bu hacı amcada başını kapattı torunun gördüm. kız ağlıyordu. istemiyordu. zorla taktırdı amca. ne diyeyim ki ben daha?
öncelikle dinde zorlama yoktur cümlesinin anlamını bilmek gerekir. dinde zorlama kafirler için yoktur. islami kurallar inananlar üzerinde zorlama yapar. islamda bir çok suç ve cezanın tanımlanmış olduğunu bilerek dinde zorlama yoktur kelimesini anlayamamak ayrı bir beceri. ancak bir kafir için dinde zorlama yoktur. ister inan, ister inanma denebilir. inananların inanmayanlara söyledikleri bu lafı kafirlerin işlerine geldiği zaman "hani dinde zorlama yoktu" diye çarpıtarak aktarması ard niyettir.
tüm dünya çocukları ailesinin öğrettiği din üzerine yetiştirilir. kimse bu hakkı onların elinden alamaz. başkalarının çocuklarını ne de çok düşünürmüşsünüz. madem öyle sizin çocuklarınızı verin biz yetiştirelim. kabul eder misiniz?
aileler, çocuklarını istedikleri şekilde yetiştirme hakkına sahiptir. bu hak için insan hakları bildirgesinin aşağısındaki maddesine bakmak geri zekalı bünyeler için temel ihtiyaçtır.
Madde 26
1. Herkes eğitim hakkına sahiptir. Eğitim, en azından ilk ve temel eğitim aşamasında parasızdır. ilköğretim zorunludur. Teknik ve mesleksel eğitim herkese açıktır. Yüksek öğretim, yeteneklerine göre herkese tam bir eşitlikle açık olmalıdır.
2. Eğitim insan kişiliğini tam geliştirmeye ve insan haklarıyla temel özgürlüklere saygıyı güçlendirmeye yönelik olmalıdır. Eğitim, bütün uluslar, ırklar ve dinsel topluluklar arasında anlayış, hoşgörü ve dostluğu özendirmeli ve Birleşmiş Milletlerin barışı koruma yolundaki çalışmalarını geliştirmelidir.
3. Çocuklara verilecek eğitimin türünü seçmek, öncelikle ana ve babanın hakkıdır.
tabiki yapılması gereken bır eylemdir. ne o öyle başı açıp dolaşmak. sonra ne olur o kız dışarıda. mazallah o saçı görüp bide tecavüz ederler. sonra üzülen anne baba. bugünün kızları sözüm size azıcık akıllı olun başınızı örtün. anneyi babayı üzmeyin.
