otuzlarımdan falan sonra öğrendiğim şey:
biz erkekler "aaa şöyle bir kız tavladım" falan diye seviniyoruz vs de... ulan asıl hatun kısmı buna olur veriyor veya vermiyor.
bunu gördüğümden beri hiç tavladım, ayarladım vs lafları etmedim. içimden sadece "o da beni beğendi" falan dedim... ki olan da budur zaten.
çok kompleks bir durum değil. en çok seven köpek olur, sürünür karşılık bulursa ne ala bulmazsa içine ata ata zamana yaya yaya unutur. bir kaç anı kalır o kadar.
kız beğenmedimi ilişki biter
erkek beğenmememe lüksü yok imkanı yok öyle bişey olamaz asla olmaz mümkünatı yok tıppa haykırı bilime haykırı fiziğe haykırı.
iki cins arasındaki süren, çıkılmaz bir paradokstur. genellikle biz erkekler, sağ olalım hep kızları tavladığımızı düşünürüz. ama aslın da tavlanan hep bizizdir. bunu bir türlü anlayamayız. unutmamalıyız ki hiç bir kız istemezse, onun yanına bile yaklaşamayız. erkeği ister ve de tavlar ama biz uyanık erkekler, hep tavladığımızı düşünürüz. (bkz: kedi tırmalaması) (bkz: tecavüz konusunda ne diyosun hani yaklaşamazdık)
