Insanin icini acitiyo be. Boğazında bir yumru olup kaliyo konusamiyosun. Savunulacak bir tarafimiz da yok kucucuk bir can gitti umarım hakkını helal eder bize yoksa durumumuz çok vahim.
ne olursa olsun 3 yaşında bebecikti o ulan. türk alman hırvat ne fark eder? daha kaç çocuk ölecek? klavye delikanlılığı yapmaya benzemez bu. sabahtan beri o son resmine bakıyorum. elimden hiçbir şey gelmemesi işte o çok koyuyor.. kötü insanlar hayatını yaşayıp onun üzerinden rant elde etmeye çalışırken , sıcak yatağımızda uyurken o bebeciğin küçücük vücuduyla kocaman dalgalarla yapayalnız kalması işte o çok koyuyor.. gözünü hırs bürümüş insanların hiçbir şey yapmaması , yanlış bir coğrafyada doğmak gibi bir suç(!) işlediği için melek olan daha nice bebeciklerin olması çok koyuyor. koca insanlar bolluk içinde yaşarken buz gibi soğukta dilenmek zorunda kalan çocuklar çok koyuyor.. ingilterede kraliyet ailesinin varisi olarak doğan bebeğe dünya hayran olurken , ortadoğuda doğan bebeğe verilen tepkinin ölüm sessizliği olmasına söylenecek bir şey yok.
bu kadar yüzsüz insan dolaşırken o bebeciğin yüzünü kuma dönmesi.. işte bunu hazmedemiyorum!
"Daha iyi bir yere ,başka bir ülkeye...Kalk!"dedi annem, "Gidiyoruz ."
"Nereye?"diye soramadim, daha konuşmayı bilmedigimden .
"Daha iyi bir yere ,başka bur ülkeye gidiyoruz." diye devam etti.Gözleri öyle bir parlıyordu ki, kıramadım onu.
Zaten alışmıştım artık sürgün yaşamına.
Savaş çıktığından beri tüm kaldırım taşlar evimiz olmuştu.
Boyum kadar bir çantaya sığdırdık tüm eşyalarımızı ve yola koyulduk.
Bir koya geldik. Bizim gibi onlarca mülteci daha vardı.Herkes farklı dillerde konuşuyor,ancak aynı düşü kuruyordu: Daha iyi bir yere, savaşın ve açlığın olmadığı bir ülkeye gitmek.
Aklım ermediği için soramadim neden karadan gitmediğimizi. Meğer sınırlar,mayınlar,askerler ve duvarlar varmış orada.
Beni önce beyaz bir şezlongun üzerine oturttular.insanlar gruplar halinde ufacık botlara bindirilip "Go go go!" diye denize ittiriliyor ve zifiri karanlikta kayboluyordu. Sonra sıra bize geldi.
"Baba "dedim ,"Benim normalde uyumam gerekirdi bu saatte."
Duymadı babam.
"Anne"dedim,"Ben yüzme bilmem ki."
Duymadı annem.
Beni de botaş bindirdiler ve herkes kürek çekmeye başladı.Korktum.Ağlamak istedim.Güzel şeyler düşünmeye çalıştım.
Oyuncakları,salıncakları ve özgür bir yaşamı hayal ettim. Ancak bir kaç saat sonra bir akıntı başladı.Doğduğum yerden çok uzakta,kapkara bir denizin ortasında sallanıyordum. "Hayat"dedim, "Demek aslında böyle birşeymiş ."
Bir gecede büyüdüm,büyümek zorunda kaldım. Anne ve babamı kurtarmaya çalıştım,ama çoktan düşmüş ve kaybolmuslardi.Sonra bende kapıldım o akıntıya. Sabaha karşı bir kıyıya vurdum.
Geldik sandım,ancak ölmüştüm artık. Bir asker abi geldi beni incelemeye.
Bir kağıda boyumu kilomu yazıp,taktığı eldivenlerle kaldırdı beni.Yüzüne bakmadım,ama eminim oda çok üzülmüştür.Bir daha o dünyaya dair hiçbir şeye bakicak hevesim kalmamıştı.
Zaten sahilede yüzüm kumlara yapışık vurmustum. "Allahım " dedim,"benim normalde kumdan kale yapmam gerekirdi burada ." Kocaman dünyalarında bana 50 santimlik boyumla yasayabilecegim hiçbir yer vermediler.
Ben de öldüm.
Şimdi annemi bulup, "Anne!" diyeceğim,
"Belki burası daha güzel bir yerdir."
Allah kahretsin bütün insanlığı bütün insanın diye gezinenleri. Keşke benim ömrümden alıp allah baba onun ömrüne katsaydı. Keşke ben kıyıya vursaydımda o ufacık beden nefes alabiliyor olsaydı...
Kiyaya vuran insanlik. Buna sebep olan erdogan sen nasil hesap vereceksin.... Hz omer dicle kiyisinda bir cobanin koyununu kurt kapsa hesabi benden sorulur derken sen milyonlari oldur. Yazik. Onlar da yasamak sicacik evlerinde durmak isterlerdi.
Bu dünyada şansı bahtı belki yoktu. Ama melek geldi melek olarak gitti.
Bizi ilgilendirmez diyelere diyecek lafım yok. Ya insanlıkları yok ya da empati yapamıyorlar.
Benim birbuçuk yaşında yeğenim var. Parka götürüyorum aklı ermiyor daha hopliyor zıplayor. Yere düşünce canimdan can gidiyor. Allah annesine babasina ben amcasina bagislasin. Ben amcasiyken bukadar çok sevmeme rağmen onca cefasini nazini ceken anne babası kimbilir nasil olur kaybettiklerinde . Dusunuyorum "insan" çıldırır heralde.
komple ölsek, bu çocuktan haberi olan, olmayan, olduğu halde hiçbir şey yapmayan, haberi olmayıp, şu an farkında olup hala hayata devam eden, ne kadar insan varsa, komple ölsek... hepimiz. yok olsak.
3 yaşında ki oğlum ilgi görmek için öyle yatar bazen salonda.. o haliyle kucağına alacaksın. karnını ısırır gibi yapacaksın ama sadece gıdıklayacaksın. O da kollarını açıp kahkahalar atacak. sonra çevirip boynundan öpeceksin. yanağından öpeceksin. dudağından öpeceksin. çocuğun olunca daha farklı oluyor hayat. nefes alırken zorlanıyor insan. nasıl bir dünya lan burası..
sormak lazım tüm bu sessiz kalan şerefsizlere; " O sahildeki çocuk senin çocuğun olsaydı ne olurdu?" Eğer bunu düşünemiyorsa hala o dünyadaki diğer orospu çocukları o zaman hepsinin belasını versin.
üzülmediğim fotoğraf. hayır her gün binlercesi dünyanın bir taraflarında ölüyor ki buna türkiye de dahil. bunun sırf ölüm şekli ve sebebi farklı diye insanlar üzülüyor. ayrıca kaçınız yaşadığı şehirde suriyelileri istiyor? azıcık gerçekçilik ve samimiyet lütfen.
iki saattir odada Ağlıyorum hatta şunu yazarken sildim yine gözyaşımı.
içim parçalandı böyle bir tuhaf...
ne yazsam hissettiğim şeye denk değil eminim.
o denizde hepimizin damlası var o çocuğu hepimiz boğduk hepimiz yok ettik insanlığı.
Kahrolsun.
bir fotoğraf var altına yazmışlar kalk yerine yat çocuk diye. böyle üstü açık uyunur mu be çocuk!
annesi var mıdır acaba?
çocuğunun Nerede olduğunu biliyor mudur?
acı cekmış midir çok?
dalgalar canını acıtmış mıdır?
Can versinler çocuk senden kat kat kötü can versinler...
Bu fotoğraf tanrıyı öldürmüş diyen şerefsizler hakikatten şerefsizsiniz her şeyi dine bağlamazsanız bir taraflarıniz ekşilir de mi insanları dışlayın insanlık görevinizi yapmayin kendi suçunuzu tanrıya yükleyin elbet tanrı o sabinin hesabını sizin gibi köpeklere soracak.
Bizde insanız diye geçiniyoruz burda uzun uzun cümleler yazmıyacagim ama kusura bakmayın suriyelilere fazlalık gözüyle bakıp onlari dışlayan yardım etmeyen insan musveddeleri bu çocuğu görünce üzülüyorlar şimdiye kadar aklınız nerdeydi amk daha iki gün önce buraya suriyeliler diye başlık yazsak hangi entrynin daha kötü olduğunu seçemezdik açıkçası ben fotoğrafa baktığımda bir çocuk cesedi görmüyorum kıyıya vuran insanlık cesedi.
