koyun olmayı seçenlerin anlayamayacağı durumdur. kafanıza allah diye vurulup kıçınızdaki dona kadar alınabilir sizlerin. o nedenle siz düşünmeyin sadece itaat edin.
Binlerce yıllık kalıntışları "Çanak Çömlek", istanbul surlarını "kefere işi, yıkıp ev yapalım" diyen, Ayasofya'nın geçmişinden haberi olmayıp orayı camiyken cehepe'nin müzeye dönüştürdüğünü zanneden; beyoğlunun kültürel kimliğini AVM'lere ve ağızlarından salyalar fışkıran rantiyelere peşkeş çeken; sadece bu gününü ve bu gün yiteceklerini düşünen, ot ve yoz bir görüştür.
Eminim "Zaten gayrimüslimdi sahibi" diye düşünüp kendini rahatlatanlar da vardır. Ve yine eminim ki "bir kefereyi daha mağlup etmiş olmanın sözde gururunu" yaşayan nice AK gençlik vardır inci'den bir kere bile profiterol yememiş olan...
istiklal kitabevi kapandığında yaşanan hüznü bilmeyen kişi saçmasıdır. mesele pastane kitapçı meselesi değildir. mesele tarih meselesidir, anı meselesidir. bir yeri o yer yapan şeyin yok oluyor olması hadisesidir. ki zaten bunu anlayacak kapasite olsaydı bu ülkede, mevcut başbakan çıkıp dizilere sarıyor olamazdı.
avrupa'da ve gelişmiş medeniyetlerde, böyle çıngarlar çıkmamaktadır. zira bu tarz tarihi dükkanlar o medeniyetlerde koruma altına alınır. batacak olsa da, basarlar parayı batırmazlar efendim. üzerine titrerler. ancak uganda ya da birleşik arap emirlikleri gibi muhteşem(!) memleketlerde, basarlar parayı, yıkarlar orayı. avm olur iki sene sonra. aptal vatandaşı da gider o avm'den alışveriş yapar.
inci pastanesinin kapatılması konusunda atfedildiğini düşündüğüm konudur. pastanenin kim için ne ifade ettiğine bakar diye düşünüyorum, insanlar dünyadaki herhangi bir şeye özel kıymet verip hayatlarında özel bir yere koymayı seçerler. pastane çok maneviyatı yüksek bir yer gibi gelmeyebilir, ama maneviyatı kuvvetli hissettiğiniz dünya üzerindeki her somut varlıkta, inancı olan kişi allah'a o varlık için şükreder diye düşünüyorum. bu noktada hatıralar da büyük rol oynar, benim anlamadığım insanların bu sığındığı maneviyata, geçmişlerine sahip çıkmasına niye bu derece sert karşılıklar veriliyor. kimbilir, bu tepki belki de o küçük klasik bina içerisindeki esnaf insanın zabıta ordusuyla karşı karşıya gelme sahnesinedir. zorbalığa varır bir kabalıkla bu narin varlığın savaşması bize din kitapları dahil her türlü görsel, işitsel medyanın aktardığı hikayelerin aynısı değil mi? tekrar düşünün, kıytırıklık bu işin neresinde?
