aslında "kıyafete değil de kitaba para verince zoruma gidiyor"dur bu vecizenin orjinali.
dün akademik kitaplar satan bir yerde duyduğum bu söz hayli ilginç geldi bana. sanırım henüz birinci sınıf öğrencisiydi bu hatun. bir insan üniversiteye ne için gelir? genelde okumak için. evet her şeyin imaj olduğu şu çağda muhakkak kuyafetinde küçümsenmeyecek bir yeri vardır. fakat bir öğrenci için, netice itibariyle en önemli şey kitaptır. bir pantolona en az 150 tl, ayakkabıya yüz küsür tl bir kazağa 200 tl duruma göre 300-500 bayılan bir öğrencinin hepi topu 100 tl tutacak geleceğinin saklı olduğu kitapları alması "zoruna" gidiyorsa, ağır geliyorsa; afedersiniz ama bir siktirsin gitsin evinde paşa paşa otursun.
tam bir ezilmiş insan psikolojisi. kıyafetle kendi kendini tatmin etmeye çalışan bu insanlar hem kendi, hem de ülkenin geleceğine adeta baltayla saldırıyorlar. halbuki otur paşa paşa çalış, araştır, incele, kendini geliştir okuduğun bölümün hakkını ver sana her şeyin kapısı açılır. bok gibi kıyafetler alırsın. hatta istersen haftada bir kıyafet alırsın. sonra bir daha giymezssin. yani bu seni mutlu edecekse öyle yaparsın. ama vakti var yavrucuğum. oku önce. oku, oku, oku.
başarı insana en çok yakışan şeydir.
hiç bir kıyafet başarı kadar şık durmaz bir öğrencinin üstünde. ama kitaba para vermeyi yük varsayan birinin de, bunu anlayabilmesi mümkün değildir genelde.
muhtemelen bir kadın sözüdür. çünkü kadınlar dünyada estetik, güzellik için vardır. okuma gibi sıkıcı bir işi sıkıcı erkeklere bıraktıkları için kendilerine göre değerli olan şeye para harcamaları normaldir. ayrıca bir kitabı netten indirmek varken 20-30 tl sayana ben anca gülerim. o para ancak kutsal kitaplar için verilir. kusura bakmayın.
