tanım: ben desem yeridir. o derece kısmetsizim yani. kısmetsizseniz kısmet sizsiniz diye yarışma yapsalar yüs puanla birinci olurum o derece diyorum bak.
bir de yanınızda kısmeti açık bir yakın arkadaşınız varsa daha acıdır kısmetsiz olmak. o başına gelenleri anlatırken sizde hep imrenirsiniz. "insanlar ne aşklar yaşıyor be! sen anca seyret dur" de mi? hiç! insanın hep "demek ki ben devlerin aşkını yaşayacağım la. o yüzden bekliyorum böyle.", buna inanası geliyor, değil mi? ama işte beklentiyi çok yüksek tutmamak lazım. ne olur ne olmaz.
bir de en az beklediğin zamanda gelirmiş ya. bu kadar yalnızken nasıl bu kadar az beklemeyi nasıl beceririz ki? hiç!
"ulan ben niye böyleyim yeaağ?" diye diye hayat geçiyor inanır mısınız...
kısmetsiz olmak; nasipsiz olmaktır, adeta ay ışığında melteme doğru duran boynu bükük yaralı bir ceylan olmaktır...
