ellerin paramparça ve kanıyor ellerin,
koparttığın bir gülün dikenleriyle.
şimdi ne mutlu sana şahındasın illerin,
istanbul kalbini çalar güzelliğiyle.
efkarını söndürüp yaktığın sigarada,
seyret şu güzelliği gözlerini kısarak.
ve huzursuz kalbini yokla bazen arada,
hatırla olanları şüphesiz ağlayarak.
ey istanbul mavi gözlü çılgın aşık ah!
senden kıskanmamak mümkün mü sevgiliyi,
şu an kollarındadır benim kalbimdeki şah!
yormadan yıpratmadan sevgilime bak iyi.
sevgiliyi gönderdim bilerek kollarına,
duydum ki sahibisin kor gibi busalerin.
olur da dokunursan onun dudaklarına,
yaşatmam bil ki seni yalnız kalır küllerin!
