biz fakirlere özgü olduğunu düşünmeye başladığım his. tamam bokunun çıkarılıp 'ya benimsin ya kara toprağın' zihniyetine de sonuna kadar karşıyım ama insan daha önce beş yıl sevgili olduğu birinin düzenlediği partiye gidip * hem onunla * hem de bu eski sevgilinin yeni sevgilisiyle * eğlenebilir mi? oluyormuş efenim. bizim gibi ilkel duyguları olan insanların anlayabileceği şey değil sanırsam.
kıskanma duygusu ilişkilere her ne kadar renk katsada bi kere bulaştın mı bu duyguya kurtulamazsın. kıskanılan kişi olaydaki mağdur olarak kendini gösterir, ama kıskanan kişinin yaşadığı şey apayrıdır. ne demiş şair, yalnız aşkı vardır aşık olanın ve kaybetmek bulamamaktan daha zor..
Kıskançlık incecik bir elektrik tadı verir insana. önlemeye kontrol edilmeye çalışılan kekremsi bir tat. insanın ağzına iyice yayılan, midede ekşimiş gibi bir yanma oluşturan bir his...
eğer dışa vuruluyorsa bir kompleks göstergesidir. kişinin kendisiyle yeterince barışık olmaması, kendisini yeterince sevmemesi, yani kısaca özgüven ile alakalıdır. dillere pelesenk olan "seven kıskanır" lafı yerine "kendisini sevmeyen kıskanır" lafı daha doğru bir yaklaşımdır. çoğu zaman sevdiğini kıskanmak ile sevdiğini paylaşmak istememek karıştırılıp, kıskanç olmadığını iddaa eden kişilere "ne yani şimdi senin sevgilin başka bir erkekle öpüşse kıskanmaz mısın? gavat mısın sen?" gibisinden saçma tepkiler gösterilir. halbuki iş öpüşmeye varmışsa olay kıskançlık safhasından çıkmış paylaşma safhasına geçmiş demektir. sonuç olarak kıskanmayan kişi gavat filan değildir. kıskanmayan kişi başkasına meyleden sevgilisini kaybedeceğini değil, sevgilisinin kendisini kaybedeceğini düşündüğü için böyle gereksiz hisler beslemez. sadece, sevgilisini paylaştığını anladığı anda tepkisini koyarak ilişkisini sona erdirir. paylaşmaktan kastımızı sadece beden paylaşımı olarak anlamdırma gafletine düşmeyin, duyguların paylaşılması da buna dahildir.
fenadır. insanın tüm iyi huylarını bile sömürür. kişiliği değiştirir bambaşka biri yapar. özgüven eksikliğinden doğar bir bakıma. kendini yetersiz bulurlar fazla kıskanç insanlar ve insanların meziyetlerine, güzelliklerine özenerek o kişiyi kötü kabul edip kıskançlıklarıyla içlerindeki her şeyi kemirirler. aslında kötü onlar olur kötü değil de kinci. tıpkı vücutta yayılmaya başlayan bir hastalık gibidir kıskançlık. üstünde çok düşünürseniz durmasına engel olamazsınız bu hastalığın, sonu gelmez.
dünyadaki en büyük silahtır , kanınıza bir kere girdimi işte o an yanarsınız demedi demeyin bak. sadece ilişkilerde için değil her konuda kanınızda gizlice ilerleyen bir zehirdir. farketinizde sakinleşin ve o an itibariyle kurtulmaya bakın kendinizi teslim ettinizde hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktır.
dünyadaki bütün düşmanlıkların sebebidir. devletler birbirlerini çekemezler, biri diğerinin coğrafi konumunu kıskanır, öteki topraklarındaki hammadde potansiyelini, savaş çıkar... insanlar kendilerinde olmayan şeylerin başkalarında fazlasıyla olmasına tahammül edemezler, kavga çıkar.
velhasıl kelam kıskançlık her türlü pisliğin başıdır.
çizgileri sınırları olan aşarı olmamakla* birlikte bende de her türk erkeği gibi olmaması imkansız duygu.
kıskanmayan erkek/kadın takmıyordur sevmiyordur umursamıyordur diye sonuna kadar savunduğum bir düşünce yapısına sahibim.
