kırılsın
bırak bütün duvarlar ve duygular
depremlere gebeyken taze arzular
peşinde koşmaktan yorulmuş ve kanlanmış gözlerin
tesir etmemekte kendime promilli sözlerim
bir anda
bir deli var arkanda
fısıltısıyla raks ediyor sessizce sokaklarda
uyuya kalınmış kaldırımda karakolun kenarında buz tutmuş bedenin sarhoş anılar rüzgarında
ne varsa
dünyayı bir garip yakarsa
bildiğin ve bilmediğin uyuşturucuları alsa
sorduğun ve istediğin muhtaç olup söylediğin kırmızı reçetelerden koleksiyon yapsa.
