benle konuşan güzel şarkı. evet kalbim kırıldı, güzel sesli bir adam da bunun karşılığında bana diyor ki: "belki delirdik de belirdik, bak hala buradayız, sen hiç üzülme, hiç ağlama; bak hala buradayız."
yani kimse yok sonuç olarak. ama olsun. beni kandırıyor güzel güzel bu şarkı.
Çok acı çektiğim ve ilk aşkım ve flörtüm tarafından reddedildiğimde ilk defa dinlediğim ve giriş cümlesiyle direkt etkileyen şarkıdır. Tanıdığım sınıftan bir kız benimle konuşmaya başlamıştı aniden ve teneffüslerde arkadaşlarının yanına gitmek yerine benimle samimice konuşuyordu. Geceleri bana yazmaya başladı tabi fazla sallamıyorum yazıyor konuşuyor ve bir baktım bu okulda diğer erkeklere lakaplarla konuşurken ve samimiyet çizgisini belirlerken adıyla hitap ettiği tek erkek benim ve tavırları çok değişik. Arkadaşlarım haber vermişti derste beni izliyormuş ablamız, tabi ben daha hiç aşık olmamış biriyim potansiyelimi bilmiyorum ama bu kızla bir süre konuşup yazıştıktan sonra inanılmaz bir şekilde aradığım ruh eşim dediğim kişiyi bulduğumu düşündüm. Nedensizce ani tempoyla bir acı girdi bana ve bir anda aşık olduğumu anladım. Birisi beni seviyordu ilgi gösteriyordu. Ben tabi aşık olunca felleğim şaştı okula uçarak gidiyordum lan. Telefonla bana geceleri yazıyordu ve saatlerce konuşuyorduk çılgınlar gibi ama okula gidince ben utancımdan eskisi kadar rahat konuşamıyordum ve uzaktan o filmlerde olduğu gibi izliyordum. Hayat çok başkaydı benim için ve çok güzel hisler yaşıyordu tabi bu süreç içinde ben çok utangacım ve anneme durumu anlattım. Biliyor beni ben yıllarca hoşlandığım kişiye bile açılamamış bir insanım tipim falan da yerinde ama utanıyorum işte. Ben öyle bir boyuta geldim ki kızın 6 abisi var kafamda ben gidip tüm abileriyle konuşup seviyorum lan kardeşinizi diyeceğim öyle gözüm döndü. Ne kadar iyi ve masum bir insan olduğumu ve sevgimin saf olduğunu o anda anlamıştım. Çevredekilere hiç benzemiyordu duygularım ve daha farklıydım. Neyse efenim annemin zoruyla mesajla açıldım ama ne açılmak. Açılıp kaçtım direkt akşama doğru kulaklığı taktım parkta koşuyorum tabi teşkilat kurduk arkadaşlar dershanede kızı izliyorlar mesaj attığım sıra. Kız normalde arkadaşlarıyla dışarı çıkarken telefonuna bakınca arkadaşlarına direkt veda edip otobüse koşuyor. Ben bunun haberini alıyorum istihbarat subaylarımdan ama içimde bok gibi bir his var. Ulan ilk defa bu kadar korktuğumu hatırlıyorum çünkü daha önce kimseye aştırmadığım kalbime giden kocaman duvarın altından bir boşluktan elinde c4 olan birisini geçirmiş gibi oldum. Ve evet, o c4 içeride patlayacaktı ve duvar çökecekti. Ben tabi hissediyorum parkta koşuyorum deli gibi kendimi yormak için. Ve mesaj geliyor, ben o anlamda sevmiyorum arkadaş kalabilir miyiz diye. Ben tabi o anda başım dönüyor koşuyorum mesajo gördükten sonra koşarken düşüyorum ve çimenlere oturuyorum. bir anda hissizleştim ve kalbim sıkıştı, dünyam daraldı resmen. Kalbim kırılmıştı ve öyle böyle acımıyordu. Kötü de düşmüştüm yaraya bakmıyorum bile. O acıyla ve sevgimin bana bıçak gibi saplanmasıyla teşekkür ederim cevabın için dedim ve engelledim. Eve gidince tabi o acı çok daha kol gibi girdi ve aylarca düzelemedim. Ama eve gidince ilk işim engeli açmak oldu ve 4 saat sonra engeli açtığım an saniyesinde mesaj attı ne hikmetse. Kalbini kırmamak için ona üzülmediğimi ama arkadaş kalamayacağımı söyledim ve tatlıca bitirdim onun gönlünü rahatlarak. bu depresyon zaten fıtri bende hep vardı ama bu kalp kırılmasıyla ayrı bir boyuta gelmişti. Tabi dinlerken denk geldim kırmış kalbini diye şarkı ulan bakıyım dedim giriş cümlesi ile direkt gözlerimden yaşlar boşaldı o gün susuzluktan ölecem sandım böyle bir ağlama yaşamamıştım. Bu şarkının hatırası büyüktür bende. Karışık yazdım ama yazmak istedim çünkü çok güzel hislerim ve acılarımın bir temsili bu şarkı. Kahpe dölün soyu, ele vermiş seni..
--spoiler--
yolun ardina bakmadik yorulmadik
bak hala burdayiz
belki delirdik de belirdik
bak hala burdayiz
biz neler ictik neler yedik
bak hala burdayiz
sen hic uzulme hic aglama
bak hala burdayiz
--spoiler--
başka bir şehirde, başka bir hayatta, başka bir kalpte ayakta kalabilmiş herkesin mutlaka bir zaman sendelediğinde koluna girmiş, "dur be olum daha zamanın ve gidecek yolun var" demiş şarkıdır.
