pilli bebek grubunun, en kral şarkılarından biridir.
sözleri;
''Bu gördüğün cüretkâr tavır,
Arkasında kaç kahır saklıyor?
Ana caddeye açılan sokaklardan değilim,
Bana hiç değişmeyen şeyler kalıyor.
Aklımda bir garip bahar özlemi,
Fikrimde mutsuz sonların vazgeçilmez etkisi.
Bir kırmızı, bir karanlık içindeyiz.
Kırmızıyı ben çözerim, karanlığı kim süpürür bilmem.
Hiçbir şey şaşırtmaz beni,
Hayat mıdır zaman mıdır, bilmem.''
her ne kadar müziklerini pek beğenmesem de yaptıkları takdire şayan. ortalığın cover şarkılarla dolduğu ortamda çıkıp orjinal şeyler yapmaya çalışıyorlar. onları eleştirmeden önce bunu bir düşünmek gerekiyor.
Sevdiğim rock müzik grubudur. icraatları ise sevmem de büyük etki sağlamışdır. En son araf klipleri ve one bilion rising eylemi için girişimleri ile gönüllere taht kurmuşlardır.(bkz: http://www.kirmiziband.com/page.php?id=biyografi)
Çok bilgim yok ama Türkiye'nin tek (bayan) gotik rock grubu galiba. Tipleri de hakkını veriyor yani grubun.
Dün tv'de izlerken, solist (idil cağatay'dı galiba adı), dayak yiyen, öldürülen kadınların sesi olmaya karar verdiklerini söyledi. Daha doğrusu söylemeye çalıştı, bizle başlayan cümleler nasılsa sizle bitti. Grubun felsefesini anlatmaya başlayınca, bizim de kendisinin de kafası karıştı, sonra ondan vazgeçti.
Bu arada sahne haliyle (klipte 25 yaşında bir afet görüyorsunuz), canlı kameralar karşısındaki hali (Drakula filmi seçmelerinde reddedilmiş geçkince bir dişi vampir adayı gibi) o kadar farklıydı ki.
Yine de iyi bir deneme. En azından herkes bir Demet Akalın, bir Serdar Ortaç olma heveslisi değil bu ülkede, onu gördüm mutlu oldum.