diğer kuşların neredeyse hepsi insanlara yaklaşır, onların yemeklerin yer ve insanlar tarafından da katledilirler. bazen kaza ile bazen kasıtlı olarak ama kırlangıçlar öyle değildir.
insanlara güvenmezler. hiç bir canlıya güvenmezler. kimseye eyvallahı olmayan, en özgür, en kuş gibi kuştur. uçuşları ve ötüşleri güzel kuşlardır.
"Bazı şarkılar sonmuş gibi,
Bazı şarkılar o'ymuş gibi.
Bi' denizcinin; evine dönmesi, kırlangıçların umurunda olmaz.
Şimdi, kuş vuran bir sapan kadar merhametsiz sensizlik.
Ait olmadığım bi' denizin tam ortasındayım;
Yüzeceğim, sana varana kadar kulaçlarım."
Çok kıvrak bir uçuş yeteneğine sahip kuş, bu kuş kadar ani yön değiştirebilen başka bir kuş yok zannımca, geçen yıl bir çift kırlangıç evimin mutfak aspiratörünün bacasına yuva yapmıştı sonra yavruları oldu her sabah cıvıl cıvıl ötüşlerini dinlemek çok güzeldi sonra yavrular büyüdü ve gittiler umarım bu yıl yine gelirler, tabi onlar varken aspiratörü kullanmıyoruz allahtan mutfak büyük ve çift cephesi açık.
Ben kırlancık diyorum bu tiplere, çok tatlı oluyorlar, balıkesir'de köylerde genelde her balkonun köşesinde bir yuvaları vardır, insanlarla aynı ortamda bulunmaktan kaçınmazlar samimi kuşlardır.
An itibari ile camdan baktığımda istanbul semalarında görmeye başladığım kuş.
Ötüşünü en sevdigim kus. Ikiser ucer suruler halinde ucarken duyulan sesleri yaz aksamlarini daha bir guzellestirir. Bir kac hafta sonra yine bu taraflara gocmelerini dort gozle bekliyorum.
Yaklaşık bir buçuk metre yükseklikte son sürat üzerime doğru uçarak yolun ortasında anlamsız hareketler yapmama sebep olan kuşlardır. Her seferinde Son saniyede manevra yapsalar da hiç güvenmiyorum ben bunlara. Böcek falan mı arıyorlar niye o kadar alçaktan uçuyorlar ki?
tam anlamıyla böcekle mücadelede yılmaz savaşçılardır.
ağızları açık şekilde uçar ve seri manevra hareketleriyle uçanı kaçanı yakalarlar. bunlar yuvayı dişi kuş yapar gillerden değildir, hayat müşterek gillerdendirler yuvayı kızlı erkekli yaparlar. yavrular büyüklerinin sesini duyar duymaz ağızlarını açar hunharca tepinir bu da süper bir görüntü oluşturur.
benim için asıl ilginç olan anne/babanın yavrularının dışkılarını popolarından çıkarken alıp götürmeleri olmuştu.
evet tuhaf gelebilir bu kırlangıçlar neden durup durup evlerin en olmadıkları yerine yuva yaparlar.bence marjinal yapılarından ,cunku ucarlarken bile dıger kuslara ınat rahatlıklarından ödün vermezler.bıraz sorumluluk getirir bu ama aklıbaşındadır bu haytalar.ikinci baharları yoktur bunların.seçimlerini yaparlar ve ölürler.asillikleri buradan gelir.hani insanlarla fln kıyaslanacak basitliğe sahip değildirler.yani yıkıntıya sebep olmazlar aksine yaşama moral ünitesidir bu haytalar.bence insanlarla aynı yaşamı paylaştıkları için çokda sanslı sayılmazlar.ve bukadar acıya şahit olmaları onların kadersizlikleri sadece..
-Göç için geç kalıp yavruları yetiştiremeyen bir ailenin yuvasına siyah beyaz ve irice bir soydaşı gelir birkaç dakika ötüşürler ve yavruları yuvadan atıp gözden kaybolurlar. takip eden günlerde anne kırlangıç yuvayı ziyaret eder...öter öteer gider.. sürüye yalnız yetişmek zorundadır.
