tam anlamıyla böcekle mücadelede yılmaz savaşçılardır.
ağızları açık şekilde uçar ve seri manevra hareketleriyle uçanı kaçanı yakalarlar. bunlar yuvayı dişi kuş yapar gillerden değildir, hayat müşterek gillerdendirler yuvayı kızlı erkekli yaparlar. yavrular büyüklerinin sesini duyar duymaz ağızlarını açar hunharca tepinir bu da süper bir görüntü oluşturur.
benim için asıl ilginç olan anne/babanın yavrularının dışkılarını popolarından çıkarken alıp götürmeleri olmuştu.
"Bazı şarkılar sonmuş gibi,
Bazı şarkılar o'ymuş gibi.
Bi' denizcinin; evine dönmesi, kırlangıçların umurunda olmaz.
Şimdi, kuş vuran bir sapan kadar merhametsiz sensizlik.
Ait olmadığım bi' denizin tam ortasındayım;
Yüzeceğim, sana varana kadar kulaçlarım."
Ben kırlancık diyorum bu tiplere, çok tatlı oluyorlar, balıkesir'de köylerde genelde her balkonun köşesinde bir yuvaları vardır, insanlarla aynı ortamda bulunmaktan kaçınmazlar samimi kuşlardır.
An itibari ile camdan baktığımda istanbul semalarında görmeye başladığım kuş.
Yaklaşık bir buçuk metre yükseklikte son sürat üzerime doğru uçarak yolun ortasında anlamsız hareketler yapmama sebep olan kuşlardır. Her seferinde Son saniyede manevra yapsalar da hiç güvenmiyorum ben bunlara. Böcek falan mı arıyorlar niye o kadar alçaktan uçuyorlar ki?
yazın akşamüstleri gökyüzünde gruplar halinde dolaşarak insanlara bir tür gösteri yapan bir kuş türü. adına methiyeler, şiirler ve romanlar yazılması hasebiyle insanlar tarafından bolca sevilen bir canlıdır.