Yaklasik 3 yildir penceremde ev sahibi olan. Her bahar gelip yumurtalarinin yavruya donusmesine beni sahit eden kus. Ilkbahar sabahlarimi cıvıltılarıyla senlendiren aile fertleri. Artik ekmeklerimin sahibi. Hayran kaldigim firtina, yagmur, doluya dayanan o muazzam yuvayı yapan ustalar...
Göçmen kuşlardır. Bahar aylarında bizim buralarda yavrulayıp, sonbaharda Afirka'ya göç ederler. Yavruları doymak bilmez, ebeveynlerin anası ağlar bunlara yiyecek taşımaktan. Böcekle beslenirler. Geçen gün bir tanesi bizim bahçeye düşmüş. Safım ya bitlendiği için ailesi tarafından yuvadan atıldı ya da çok hareketli olduğu için gaza gelip önceden atladı yuvadan. Velhasıl-ı kelam bu hayvancağızı durduramıyoruz, sürekli yiyor ve cır cır cır kafamızı ütülüyor. Fakat sevimliliği, size sinirlenmesi, açken kanatlarını çırpıp yiyecek istemesi harika olan bir kuştur. Ufak bir de videosunu çektim. https://www.youtube.com/watch?v=Py9z1AAeuok
