21'i eksik ahmet erhan şiiri,manzum eser desek daha mı yakışır ne,biraz da hiciv karıştırmış karışık aklın içine...
1
Octavio Paz ölmüş
Tarihsiz bir gazetede okudum.
Yalnızlığın labirenti...Benim şu an içinde yaşadığım evin bir çeşit tanımlaması bu.Bazen o labirenti bir tabuta çeviriyorum o kadar.
Octavio Paz dün ölmüş.
Aradım demin evin altını üstüne getirdim sanki.Yok.Bende son zamanlarda eve her gelen konuğun bir kitap 'götürdüğü' gibi paranoyalar oluştu. Ama biliyorum ki, o kitap burada evde bir yerlerde...
Octavio Paz . Şiirler. Güneş taşı. Çeviren Sait Maden. Tünel kazmak pahasına o kitabı bu gece bulacağım. Evime 'tabut' yakıştırmasını yaptığım için kendimi tekzip edeceğim. Yalnızlık zaten bir labirenttir. Ama bir güneş taşı her yerde bulunmaz.
2
Ne kadar aptalmışım. O zamanlar-ne zamanlar-Bir 'Her Yerde Bulunmayan Kitaplar Sözlüğü' hazırlamaya kalkışmıştım. Yarasanın 'sahaf' Pozisyonuna her ne kadar denk düşüyor gibi görünse de...
3
Düz yazı şiirin tökezlemesidir.
Ama hiçbir yara izi yok dizlerimde.
4
Bir kuşluk vakti telefon çalar. Ben "Şu" der kadındır. Hatıralarda güzeldir. Ama üstüste okunmuş şiirler gibidir. Hatıralarda güzel midir? Belki de yalnızca kuşluk vakitlerinde güzeldi.
Görüşürsün ve ellerini -nedense- hep ceplerine saklayasın gelir.
5
Octavio Paz sahiden ölmüş.
Bütün kitaplığı devirdim.Sarhoş ceketlerimin ceplerine bile baktım: 'Güneş Taşı' yok!
Ey kendini bilmez kişi, ya o kitabı getir ya da kendin gel!
6
Mehmet Sönmez bile ölmüş.
Ölüm fotokopi makinesini çalıştırmaya görsün.
Kalbimde sardunyalar.
Sevgilimin Bodrum&'dan gönderdiği kartpostal
Can Yücel'in !bir Siyasinin...'in kapağı.
Mehmet Sönmez.
Anlatıp duruyorlar: 1968. Asker mehmet.Bodrum.
Ölüme en güzel uyak:
En yakın dostumu yitirdim.
9
(Kalbim ıssız bir makamda
Hatırasız şarkılar dinler
Ne kaldı geriyeler...Sus. Bir yerden sonra kendini beklerÖlüm renginde bir kır çiçeği kopardım demin
Suya tutsam olmazdı...kopardım
Bir insan nasıl intihar eder
Hayat dersinde herşeyi sanki çözdüm de
Bir bunu anlamadım)
10
Telefonumun nasıl çaldığını duymak için kendimi dışardan aradım az önce.
Boğuk ve yalnız bir telefondu.
Kendi hatırımı sordum:
iyiydim.Çok iyiydim.
