kişinin niyet ettiği halde, allah katında kabul olmayan namazdır. bunu bir olay ile anlatacak olursak;
vakt-i zamanında köylerden birinde, 5 vaktine 5 katan, namazında, niyazında bir kadın varmış. birgün komşusu ziyarete gitmiş, o vakitte ise kadın namaz'ını eda ediyormuş. komşusu sessizce kenara geçmiş oturmuş, kadın her secde ettiği vakit, önceden topladığı çakıl taşlarından bir tane alıp, yan tarafa koyuyor namazına devam ediyormuş. namazını kılmış, komşusuna hoşgeldin demiş, bi iki hoş sohbet'in ardından, komşusu merak edip sormuş.
- az önce, namaz kılarken o çakıl taşlarını neden, her secededen sonra diğer tarafa koyuyorsun diye sormuş.
- kadın ise, ah demiş şu yeni taşınan dul kadın'a, erkekler gidip geliyor. onları sayıyorum demiş.
halbu ki, kadın'ın duyduğu kapı sesi, rüzgarın açıp kapamasından kaynaklanıyormuş.
velhasıl kelam, her ne kadar insan niyette etmiş olsa, defalarca secdeye varmış olsada, gönlünde ve aklında bu tarz düşünceler olduğu müddetçe. duaları, namazı kabul olmaz.
önemli olan niyettir. namaza duran insanların aklına borcu veya alacağı birbir türlü olaylar gelir.
böyle durumda kılınan namaz mekruh olur. namazı kılmaya başladığınız an dünyayla ilişkiniz
kesilecek tadili erkan namazınızı kılmak zorundasınız gerisi teferruat.
hissi üzendir. Kurallarına göre eda edilirse, sorun oluşturmayacaktır, kabulü allah tarafından bilinendir. Fakat namazı; Huşu içinde kılmayanların, farklı işler ile uğraşarak kılmaya çalışanların, yeteri önemi vermeyenlerin yüzüne bir paçavra gibi atılacağı belirtilmiştir.*
