ezginin günlüğü denilince aklıma gelen şarkılardan biridir hele ki yavuz bingöl de bir söyler bir söyler...
Her aşk kendi içinde yaşar
Çaldığın kapı kapanır sonunda
içinde bir sen bulursun
Büyümüş anlamış yorgun...
Ah aman aman küçüğüm
Bu yol sana gidiyor.
şarkı demeye dilim varmıyor. Başka bir şey. O piyano sesi başlayıp ardından Sezen "Küçüğüm" diye girdiği vakit yer, zaman, mekan kalmıyor bende. Sadece Sezen söylüyor ve tüm dünya duruyor gibi. Bu kadar yalın bir şarkı ancak bu kadar görkemli olabilir. O nasıl olgunlukta sözlerdir, bir insan kendine nasıl bu kadar dürüst olur en çok ona hayran oluyorum.
içimde hiç büyümeyecek olan bşir çoçuk hala umutlu ama kırılgan her aşktan sonra yıkılan bir çoçuk her seferinde neden bu kadar aptalım diye kendine kızan çoçuk. ama artık annesin sığınamayan dertleri eskisinde daha büyük olan ve çözümü sadece beklemek olan çoçuk ne olursa olsun sen hiç büyüme.
sezen aksu'nun en damar şarkılarından biridir.
her dinlendiğinde insanda kedi misali bir kenara kıvrılma, bir kol altına sığınma hissi uyandıran, en yaşlısının bile kendini küçük bir çocuk gibi savunmasız, çaresiz hissetmesini sağlayan şarkı. küçük ama hatalarının farkında olduracak kadar da kişinin olgunluğunu anlatır.
hissedene, yaşayana çok çok özel bir sezen aksu şarkısıdır. şarkı demek yetersiz kalır, şaheser demekte, kelimeler anlatmaya yetmez bu şarkıyı. çok farklıdır her bir tınısı her bir sesi, vurur parçalar içten içe. olmadık bir zamanda olmadık bir yerde uzaktan gelirse kulaklarınıza...neyse...küçüğüm...
sokaklarda amaçsız yürümek gibi
sokak isimlerini değil, binaları hiç değil; balkonlarından sarmaşık sarkan, parmaklıklara yapışmış tek göz oda bakışları içine eze eze sokan ufak elleri aramak gibi..
ne biçim şarkı bu ya, olur olmaz buruşturup fırlatıyor kağıt uçaklarımı. *
sezen aksu'nun beni sikerten parçalarının en başında bu yer alır canlar. afilli delikanlı, küçük chopinuzay heparı komadeyken kulağına fısıldanmış bir şarkı olduğundan mıdır, uzay'ın komadan çıkamayıp bay bay demesinden midir bilemem, komaya sokar beni bu şarkı. sezen çok severdi uzay'ı, en az küçük iskender kadar severdi canlar; fazla dinlemeyin, ağlamayın.
başrollerini kadir inanır ve ceylan palay' ın paylaştığı bir film de vardı bu isimde. eşini kaybetmiş ortayaşlı bir adamla ona aşık olan henüz onsekizinde bir genç kızın hikayesini anlatır. filmin sonunda bora ayanoğlu' nun küçüğüm şarkısı fonda çalarken kadir abi imkansız bir aşka vurgu yaparak kızcağızı camda ağlarken bırakıp yiter gider. ceylan palay koşar peşinden amma ne çare.
sonbahar aşk mevsimidir küçüğüm,
sevgiler bilki yaşar ağaçlarda,
dallardan düşerken kuru yapraklar,
küçüğüm unutma beni.
mevsimler gelip geçecek küçüğüm,
sevgimi atma sakla kalbinde,
her düşen kuru yaprakta, küçüğüm hatırla beni.
ilk aşklar unutulmaz küçüğüm,
bir yerde bir sokak başında,
unutma bitse de aşkımız,
küçüğüm unutma beni.
