Bugün güneş doğmayacak, bugün sen çok öleceksin
Biraz düşlerine eğil, orda bir şey bulacaksın
Bugün unut mavileri, çiçeğe su verme unut
Biraz daha sen olursun, kalbindeki rengi büyüt
Her aşk kendini yaşar, çaldığın kapı kapanır sonunda
içinde bir sen bulursun, büyümüş anlamış yorgun
Ah aman aman küçüğüm, bu yol sana gidiyor
Senin küçük baharında unuttuğun bir şeyler var
Gelir geçer sokaklardan, sokaklara girer çıkar
Mavi penceresinde gün, telaşlı rengârenk kuşlar
Kanatlarında bir alev, düşlerine konar kalkar.
sokaklarda amaçsız yürümek gibi
sokak isimlerini değil, binaları hiç değil; balkonlarından sarmaşık sarkan, parmaklıklara yapışmış tek göz oda bakışları içine eze eze sokan ufak elleri aramak gibi..
ne biçim şarkı bu ya, olur olmaz buruşturup fırlatıyor kağıt uçaklarımı. *
sezen aksu'nun beni sikerten parçalarının en başında bu yer alır canlar. afilli delikanlı, küçük chopinuzay heparı komadeyken kulağına fısıldanmış bir şarkı olduğundan mıdır, uzay'ın komadan çıkamayıp bay bay demesinden midir bilemem, komaya sokar beni bu şarkı. sezen çok severdi uzay'ı, en az küçük iskender kadar severdi canlar; fazla dinlemeyin, ağlamayın.
