allah'ın uzayda, havada yaşadığını ve evinin de camiiler olduğunu sanırdım. bizim mahallede oynayıp evimizinde mahallede olduğu gibi yani. bir de allah camii'ye nasıl sığıyor diye merak eder dururdum.
seyehat ederken babam arabadan inip bankamatikten Para çektiği zamanlar...
bankamatiğin içinde oturan bir adam (yada kadın) olduğunu zannederdim.
- ''o adamın çocukları yok mu? bu saatte onun içinde, hem nasıl nefes alabiliyor orada.''diye içimden düşünür ve üzülürdüm. şimdiyse üzülmek yerine ''keşke babama sormayı akıl edebilseymişim'' diyorum.
Bizim kuran kursu hocasıyla imamı evli bilirdim mk meğer evli değillermiş hayal kırıklığına uğramıştım sonradan illa böyle birşeyin gerekmediğini öğrendim.
