"Çocuk tacizi üzerine eğitime gitmiştim. Olay şu: Okula otuzlu yaşlarında bi adam giriyor, ders sırasında kızların lavabosuna girip orada saklanıyor. Küçük kız öğretmeninden lavabo izni alıp lavaboya gidiyor. Adam kızı lavaboya alıyor, taciz ediyor. daha sonra kızını almaya gelen annesi hareketlerinden ve söylediklerinden şüphelenerek kamera kayıtlarını izliyor. Kamera kayıtlarında herşey ortaya çıkıyor. küçük kızın tacizden sonra duvardan sürünerek lavabodan çıktığı ve tuhaf hareketler sergilediği, adamın elini kolunu sallayarak okuldan çıktığı gözüküyor. Şerefsiz kısa sürede yakalanıyor. Kız ise psikolojik destek görmekte."
Hele ki evladı olan anne babalara sesleniyorum. Her yerde yanında olun çocuğunuzun. Onları koruyun, kollayın. Parklarda yanından ayrılmayın. Güvenilir insanlara teslim edin. Kapının önünde oynarken gözünüzden ayırmayın.
Namussuz ve şerefsizler çoğalmakta. Buna kanunlarımızla yasalarımızla engel olamıyoruz ne yazık ki.
Bugün bi arkadaşım neden sevgilin yok sorusuna çünkü onlardan tiksiniyorum dedi, laf olsun diye niye yoksa küçükken tacize felan mı uğradın dedim, evet dedi anlattı sonra. Benim sözüm artık bu taciz eden pis insanlara değil tacize uğramış insanlara lütfen anlatın anlatın ki hiç kimse cezasız kalmasın. Ve daha çabuk toparlanın unutmayın güçlü olmak zorundasınız kendinizi güçsüz aciz hissetmeyin asıl aciz olan o pisliği size yapanlardır.
20-24 yaş aralığında birkaç kişiden oluşan arkadaş grubumuzda bu konu açıldığında fark etmistikki, içimizde küçükken tacize uğramamış olan kimse yoktu.
Anlatmaktan korkulan kötü sahneleri neredeyse herkes yaşamış yani. Daha fazla insan, çocuk bunlara maruz kalmasın diye çocuklara başlarına gelen her şeyi yüksek sesle anlatmayı öğretmek çok önemli.
Doğrudan sonuçları cinsel bozukluklar olsa da çeşitli sorunlarla ifade bulabilir.
Geçenlerde bir seminerde şöyle bir vaka dinlemiştim: danışan sosyal ortamlarda konuşamadığı gerekçesiyle terapiye başvuruyor. Birebir iletişimde sorun yaşamasa da, toplum içinde konuşurken zorlanıyor ve bunu gerektiren bir mesleği var. Uzun bir süre sorunun kaynağı bulunamıyor, bir seansta danışanın on bir yaşından beri doğum günü kutlamadığını söylemesiyle her şey çözüme kavuşuyor. On birinci yaş gününde arkadaşlarıyla top oynuyorlarken toplarının kaçması üzerine topun peşinden giden danışan, babasının işvereni tarafından durdurulup taciz ediliyor. Bu iğrenç mahluk kimseye söylememesi gerektiği yönünde kendisini tehdit edince de " ya ağzımdan kaçırırsam " korkusu sonucu bir süre geçici bir konuşma bozukluğu yaşıyor ve bu sırrı saklamak adına gösterdiği çaba adeta sosyal fobiye evriliyor.
Yıllar geçtikçe dinmeyen, bilakis daha da derinleşen bir izdir Çocukken yaşanılan istismar. tedavi edilmediği takdirde de kişiyi her açıdan işlevsiz hale getirecek ve çeşitli yollarla kendini dışavuracaktır.
Bu yüzden çocuklara gerekli yaşlarda cinsellik eğitimi ve mahremiyet eğitimi verilmelidir, lütfen bunu ihmal etmeyin.
Özellikle kız çocuklarının başına gelen çok tatsız, aşağılık hadise. Ben dahil başına gelmeyen yoktur, üstelik bunun bir taciz olduğunu bile idrak edemeyecek yaşlarda karşı karşıya kalınması çok daha iğrenç, büyüyüp aklın ermeye başladığında içinden atamadığın bir öfke oluyor. Midem bulanıyor gerçekten. Çocuklarınızı bakıcıya falan bırakacaksanız çok dikkatli olun lütfen.
Güzide dinibütün memleketimizde kız erkek birçoğumuz uğradık tacize küçükken. Bu bazen bir söz oldu, bazen bir temas, bazen daha da acısı... Özellikle kız çocuklarda oransal olarak daha yüksek taciz.
Pedofili bir hastalık. Bunu kabullenip gözümüzü açmalıyız.
Kızıma okulunda yabancı biri ona dokunursa nasıl çığlık atacağını öğretmişler.
Bir gerçek varsa, ona karşı nasıl durulacağı bilinmeli.
başıma gelmiş olaydır. suç duyurusunda bulunduğum halde mehkemeden beraat edip elini kolunu sallaya sallaya geziyor o herif. hayır en iğrenç olanı ise o pisliğin mahkemeye kız kardeşi ve annesiyle gelmesiydi. hala midem kaldırmaz bu durumu. ama bu durumda olup hiç kimseden yardım isteyemeyen küçükler var. ben en azından hakkımı arayabildim.
daha bugün okudum çocuk yaşta böyle birşey yaşamış bi insan ilerde ciddi arkadaşlıklar kurması bile çok zor oluyormuş . hayat geçip gidiyor boşversin elbet güvenebileceği bi insan gerçekten karşısına çıkcaktır . hayatı yaşasın doya doya . zaman akıp geçiyor çünkü geriye sadece anılar kalıyor
