küçükken traş olmak hiç bitmeyecek bir sıkıntı gibiydi berber her elini başımdan çektiğinde aha bitti der rahatlardım kafamı bir daha yakalamasıyla ulan daha bitmemiş a.q der ve bitmesi için saniyeleri sayardım önümdeki önlüğü kaldırdığında serbest kaldığımda dünyanın en mutlu insanı olur özgürlüğüme kavuşurdurm ta ki bir diğer traş gününe kadar ..
çünkü mahalle de top oynamak varken, internet başında eğlenmek varken angarya gelir çocuklara bu normaldir, çocuk saçım uzamış diye akıl etmez netice de, o nun işi gücü hareket olduğundan sıkılır.
