bugün

sakatat etlerin sakat atların etleri olduğunu sanmak... maldık ama mutluyduk.
Büyüyünce mutlu olacağımı sanıyordum.
Büyümek çok güzel bir şey sanardım. Hiç değilmiş maalesef.
Arkadaşım şek derken Arkadaşım Şimşek anlıyordum.
samsung telefonların samsunda yapıldığını sanıyordum.

samsung başlığını gördüğümde aklıma geldi...
Babaannemi ağaç sanardım boyu 1.88 elleri toprak gibiydi kafamı avuçlar saçlarımı okşardı çocukluğumdan hatırladığım en huzur verici şeydi.
kabenin içinde Allah var sanıyordum. eminim birçoğumuz böyle sanıyordu. saftık, maldık ama mutluyduk.
Hitleristleri fakir, akılsız ve saldırgan tipler sanırdım. Almanya ve Avusturya gezilerim aslında bunun hic de boyle olmadığını, yeni Almanya'yi kuran insanlarında nazi kalıntısı üç bes kisi oldugunu ogrendim.

White power!
Körfez savaşını kanlıca'nın yakınındaki körfez yolunda olacak zannedip öleceğiz diye zırlamak.
kızların kendine bakıp 31 çektiğini sanırdım.
Küçükken kalbimizin şeklini, kağıda çizdiğimiz basit kalp resmi ile aynı sanırdım.

Neyse ben yatıyorum hakkınızı helâl edin..
Allah ı erkek zannederdim.
Evrenin tanrının ta kendisi olduğu. 25 yaşına geldim ve sanırım hala aynı görüşteyim. Bir de hayal ettiğim her şeyin gerçek olacağını sanırdım.
babalar anneler ölmez sanıyordum. Çok koymuştu gerçeği öğrenmek.
Salep ile teleferiki karıştırırdım.

Ne, size ne ulan? istediğimi karıştırırım. Hayal dünyam genişmiş belki. Alala.
çevremdeki kadınların hepsi uzun etek giydikleri için kadınların bacakları yok sanırdım :/
hep çocuk kalacağımı büyüklerin de hep büyük olduğunu sanıyormuşum.
Kucukken ucagin havada sabit durabildigini , ayin surekli pesimden geldigini ve dunya haritasinda gordugum kisimlarin sadece dunyanin bir yuzune ait oldugunu diger yuzunun karanlik ve bos oldugunu dusunurdum.
Akşam arabayla seyahat edildiği sırada, ayın sizi takip ettiğini düşünmeniz.
Karıncaların insanları allah sanmaları.
insanlar büyüyünce istedikleri mesleği yapabilirler sanıyordum.

Mandalinayı portakalın, kayısıyı şeftalinin çocuğu sanıyordum.

Takımların seçilemeyen, herkesin kimliğinde yazan şeyler olduğunu sanıyordum. Ne salakmışım, evet.
Çöp kamyonları insanları öldürüyor sanırdım. Motor sesini duyunca hii anne canavar beni yiycek derdim. Çocukluk işte.*
güneşi karşıya alıp yolculuk yapıldığında bi süre sonra güneşe ulaşılacağını sanardım. O hayal gücünden bugünlere işte ne yaparsın.
Radyo dinlerken insanlar sırayla şarkılarını söyleyip gider sanırdım. Kayıt olabileceği hiç aklıma gelmezdi. O zaman da safmışım.
Kadınlarınkini erkeklerinkine benzer dışa doğru bir "pipi" olduğunu fakat ucunun olmadığını sanırdım. Benim suçum yok. Bu sanrımın da temel sebebi biyoloji kitaplarındaki çizimlerin "pipi" gibi yapılması. Bir de kadın sembolünün dışa doğru olması. Çocuk aklı işte...

görsel